Press "Enter" to skip to content

Til haqida eng chiroyli she’rlar to’plami

Я с тобой узбек,
Без тебя я буду рабом.
Язык, который слушают боги,
Мой родной язык — моя душа!

Til haqida she’rlar

Barcha xukm qilganlarni yoqtirmadim,
She’r yozdimu, bo’lak ishni qotirmadim,
Tilim turib o’z tilimda gapirmadim,
Bir eslasam eziladi bag’ri dilim,
Ona tilim, kechir meni ona tilim.

Onam “erkam” deb quchganda tunlar yarim,
Erkim yo’q deb zirqirardi bir joylarim,
Paravozni xansiratgan bug’doylarim,
Oltinlarim, ma’danlarim, ipaklarim,
Ona tilim, kechir meni ona tilim.

Kimlar uchun biz edik bir badaviylar,
O’zbekni qon qaqshatganni o’zbek siylar,
Holimizni qon kuzatdi Yassaviylar,
Topganimiz handalakdek tilim-tilim,
Ona tilim, kechir meni ona tilim.

Kimdir mayday millat bo’ldi, kimdir katta,
Katta millat Afandisi yo’qdir hatto,
Biz piyoda, biz boqqanlar yurdi otda,
Zulm o’tsa faqat sendan o’tdi zulm,
Ona tilim, kechir meni ona tilim.

Sen bo’lmasang nima bizga silliq she’rlar,
Bu dunyoda tili yo’qda dil yo’q derlar,
Bahoing-ku berib ketgan Alisherlar,
Yuragimning to’ridagi so’lmas gulim,
Ona tilim, kechir meni ona tilim.

Bir qarasam harshevangda ming jilolar,
Har novdangda, har mevangda ming jilolar,
Qodiriylar, Cho’lponlar-u Abdullalar,
Sening qaytgan kuning tug’ilgan yilim,
Ona tilim, kechir meni ona tilim.

Ona tilimsan (H. Nuriy)

She’rni ochish / Yopish

Navoiy g’azalin har bir satrida,
Nafosat, go’zallik sharh tilga xosdir.
Shunchalar qudrat bor so’zning atrida,
Har bir durdona yoki olmosdir.

Tongotar fayzini nay navosini,
Dalalar shukuhin ob-havosini.
Visol chog’larini, dil sadosini,
Odamning jamiki muddaosini.

Barini, barini kuylamoq mumkin,
Odamda ni bo’lsa o’ylamoq mumkin.
Shu qadar serma’no ona tilimsan,
Tarjimon, eng dono ona tilimsan.

“Paxta” degan oddiy bitta so’zingda,
Jahonga arzirlik ulug’ ma’no bor.
Nega maqtamayin men ona tilim? –
Dilrabo so’zlari o’ynatsa dilim.

Ona tilimda (Jumaniyoz Jabborov)

She’rni ochish / Yopish

Dunyo ishi sho’x mavjlanadi ona tilimda,
Har bir so’z yuz ma’noli durdona tilimda.
Izhori ko’ngil chog’i ipak tovlanadir ul,
Burro-yu go’zal, go’lib-u mardona tilimda.
Do’stlarning shirin davrasida shaydo shakardir,
Har jilvasi bir gulxan-u gulxona tilimda.
Bor unda Navoiy ruhi, unda Bobur bor,
Har shevasi qasr ila koshona tilimda.
Dunyoda bor ilm-u hunar unda jilobaxsh,
So’ngsiz xazina qomus-u afsona tilimda.

Ona tilim o’lmaydi (Erkin Vohidov)

She’rni ochish / Yopish

Notiq dedi:
Taqdir shul,
Bu jahoniy iroda.
Tillar yo’qolur butkul,
Bir til qolur dunyoda.
Ey, voiz pastga tushgin,
Bu gap chiqdi qayerdan.
Navoiy bilan Pushkin,
Turib keldi qabrdan.
Kim darg’azab, kim hayron,
Chiqib keldilar qator:
Dante, Shiller va Bayron,
Firdavsiy, Balzak, Tagor.
Vazingni qo’y birodar,
Sen aytganing bo’lmaydi.
Barcha dedi barobar,
Ona tilim o’lmaydi.

Ona tilim – jonu dilim (Latofat Bo’riyeva)

She’rni ochish / Yopish

Dilim yayrar so’zlaganda,
Nais qalam izlaganda.
Kundan-kunga chiroy ochding,
Ona tilim – jonu dilim.

Madhing dildan kuylay jo’shib,
Ohanglaring qo’shib-qo’shib.
O’rganarman sendan bilim,
Ona tilim – jonu dilim.

O’zbegimning iftixori,
Til millatning nomus ori.
Ardoqlaydi sevib elim,
Ona tilim – jonu dilim.

Ona tilim (Orif To’xtash)

She’rni ochish / Yopish

Alla bo’lib qulog’imga kirgan tilim,
G’azal bo’lib sabog’imga inggan tilim.
Gullab-yashnab ko’z-ko’z etding jamolingni,
Dilim yayrar ko’rib yuksak kamolingni.

Bobur mirzo sog’inchida yig’ladingmu,
Amir Temur ag’yorlarin tig’ladingmu?
Ona tilim, boqiy tilim, jon tilim,
Yillar osha yashnab turgan xon tilim.

Seni asrab-ardoqlayin shirin so’zlab,
Xazinangga yo’l axtargum durlar izlab.
Ona tilim, go’zal tilim, jon tilim,
Har lutfida bir siri bor xon tilim.

Ezgu o’yni ezgu so’zga ko’chirgan til

She’rni ochish / Yopish

Ey daryodek sermavj, zilol, injuga boy,
Yuz buloqdan qonib suvlar ichirgan til.
Alpsan, erksan, yorug’liksan, ham bilimsan,
Ezgu o’yni ezgu so’zga ko’chirgan til.

Ona tilim – a’lo tilim

She’rni ochish / Yopish

O’tmishi bor tarixga boy,
Navoiydan olgan chiroy.
Orzu havas bunda talay,
Ona tilim – a’lo tilim.

Yana qayta tug’ilgansan,
Baxt – iqbolga yog’rilgansan.
O’lkamizga nur bo’lgansan
Ona tilim — a’lo tilim.

Sen mangusan, baqosan

She’rni ochish / Yopish

Sen mangusan, baqosan,
Men esam o’tkinchi zot.
Sen hamisha bahorsan,
Men – lahzalik xotirot.
Ona tilim, jon tilim,
Sensiz men so’ladurman
Devona bo’ladurman.
Tuqqanimga yettiyot
Begona bo’ladurman.

Muqaddasim, munavvarim, ona tilim!

She’rni ochish / Yopish

Bir sehrli tillo sandiq- ayoni bor,
Durin sochsang, na cheki, na poyoni bor.
Ham tig’i bor, ham tug’i bor, tug’yoni bor,
Muqaddasim, munavvarim, ona tilim!

Moh siymosi bo’lmasa, mohitobon nadur?
Aytar so’zi bo’lmasa gar, zabun nadur,
Ona yerga ona tilsiz zamon nadur,
Muqaddasim, munavvarim, ona tilim!

Ona tilim qadri

She’rni ochish / Yopish

Dunyolarni lol aylagan ona tilim,
Azizdirsan, onajonim yopgan nonday.
O‘zing xushbo‘y, o‘zing xushro‘y, o‘zing so‘lim,
Asragayman seni abad shirin jonday!

Ona tilim — onam tili, qadri — osmon,
G‘ururimsan, sururimsan — otamdayin.
Ham akamsan, ham opamsan — jon tomirim,
Asragayman ko‘zim nuri — bolamdayin!

Ming yillarkim bulbul kalomi

She’rni ochish / Yopish

Ming yillarkim bulbul kalomi
O‘zgarmaydi, yaxlit hamisha.
Ammo sho‘rlik to‘tining holi
O‘zgalarga taqlid hamisha.
Ona tilim, sen borsan, shaksiz,
Bulbul kuyin she’rga solaman.
Sen yo‘qolgan kuning, shubhasiz,
Men ham to‘ti bo‘lib qolaman.

Ona tilim, omon bo‘l mangu

She’rni ochish / Yopish

Belanchaging uzra Koshg‘ariy,
Kuylab o‘tdi qadim navoni.
Va navqiron yaproqlaringga,
Dil qonini berdi Navoiy.

Samarqanddan Bobur ketarkan,
Dilda bo‘g‘ib hasrat sasini.
Olib ketdi ona-yurtidan,
Turkiy tilim, birgina seni.

Ona tilim, omon bo‘l mangu,
Sen borsanki, men ham o‘lmayman.
Tildan qolsam, seni Oybekday
Men ko‘zlarim bilan so‘ylayman.

Mardona tilim

She’rni ochish / Yopish

Ne-ne allomalar sening sha’ningga,
Go‘zal baytlar bitgan, fikrlar aytgan.
Men ham bir farzanding, angladim, beshak,
Sendan boshlanadi aslida Vatan!
Asrlar bag‘rida mardona tilim,
Sevib-ardoqlaymiz, ey, ona tilim!

Men tinglagan allalar yodi

She’rni ochish / Yopish

Dunyoda eng buyuk, muqaddas so’zni,
Shu tilda aytganim bilan baxtliman.
Yurak mahzanining ochqichi sensan,
Sening borliging-la men qudratliman.
Men tinglagan allalar yodi,
Yuragimga ildizdek botgan.
Ilk so’zimni aytganim chog’i.
Boshim uzra oppoq tong otgan.
Shu yog’duga yog’rilgan tilim,
Chashmalarda poklanib chiqqan,
Vatan senga qilaman ta’zim,
Sen-ku meni so’z bilan tuqqan.

Turkona til

She’rni ochish / Yopish

Men qadim Turkiy til,Turkona tilman,
Yofas,Abuturkda buyuk bir meros .
Alfozim chechakdir sharqona tilman
Latofat nazokat jarang menga xos
O’rxun – Enasoydan toshlariga ko’chdim
O’g’lim To’nyuquqning nidosi bo’lib
ne ne to’fonlardan sog’ omon kechdim
Temyrdek mard o’g’il sadosi bo’lib
Ey turkiy “Shoxnoma”-“Qutadg’u bilig”
Hojib qalamida bitildi menda
O’zim ulug’ tilman ulug’ deyulik
To’maris shiroqning swhiddati menda
Mahmud Qoshg’ariyning “Devoni”damen,
Alforizm jilosi, ko’rkini ko’rdim.
Har subhu sodiqda beshik tebratgan,
Ona allasida olamniko’rdim
Ulug’ asar bitdi Ahmad Yuknakiy
Mening alfozimdan terib chechaklar
! Ahmad Yassaviyning hikmatlarida
Olloh kalomiga qondi yuraklar
Rabg’uziy qissasin o’qigil o’g’lim
Sen undan topasan dardingga malham
Ular shunchaki bir qissalar emas
Unda payg’ambar o’gitlari bor
bobong Xorazmiy sir yoqasida
“Muhabbat”nomasinyozib bitganda
Shakardek til bo’lib olamni tutdi
Quvonchdan yig’ladim bolam o’zim ham
Sayfi saroyi bu tengi yo’q shoir
‘Guluston ”ni bitdi men turkiy tilda
Sadiy o’gitlari joy topdi mangu
Har turkiy yurag-u har turkiy tilda
Atoyi bobomning har bir baytida
Jilo berdim o’zim ko’rk berdim o’zim
Lutfiy g’azallarining ajab taftidan
Yana jilolandim toblandim o’zim.

Ona tilim buyuk

She’rni ochish / Yopish

Assalom, tilimning shaydolariga,
Assalom, elimning shaydolariga.
Assalom, onadek tilni qutlovchi,
Assalom, dilimning shaydolariga!

Bobolarim ruhi shod bugun,
Ona tilim qadri ko’p baland.
O’z tilini qadrlab elim,
Boshi bo’ldi yana sarbaland.

Tilim, qadring tiklandi yana,
Imkon berdi yashashga qonun.
Yurtimizda bugun tantana,
Yigirma beshga to’libsan mana.

Men bugun madh etay ona tilimni,
Ona tilim axir onamday buyuk.
O’zbeklarning tilin-o’zbek tilining
Jumlayi kalomi biz uchun suyuk.

Bobolardan meros til

She’rni ochish / Yopish

Bobolardan meros qolgan,
Butun olam e’zoz qilgan,
Bu dunyoda yagonamsan
Ona tilim – jon-u dilim!

Sen ancha vaqt orzu bo‘lding,
Qaramlikdan juda to‘yding.
Oxir o‘zni tiklab olding,
Ona tilim – jon-u dilim!

Hozir juda go‘zaldirsan,
Hamma tildan o‘zing zo‘rsan,
Zulmatdagi nurimdirsan.
Ona tilim – jon-u dilim!

Men sen ila o‘zbekdurman,
Sensiz men ham qul bo‘lurman.
Allalar tinglagan tilim,
Ona tilim – jon-u dilim!

O‘zbek tilim, ona tilim, o‘z tilim

She’rni ochish / Yopish

Zargarimsan, gavharimsan, so`zimsan,
Oq-qorani tanituvchi ko‘zimsan.
Pok tuprog`im, rizq-u ro‘zim, tuzimsan
O‘zbek tilim, ona tilim, o‘z tilim,
O‘zbek elim, ona elim, o‘z elim

Qon qardoshlar davrasida o‘rning bor,
O‘z bayrog`ing, madhiyang bor, tug`ing bor,
Mardliging bor, subuting bor, qadring bor
O‘zbek tilim, ona tilim, o‘z tilim,
O‘zbek elim, ona elim, o‘z elim

Ona tilim muqaddas

She’rni ochish / Yopish

Til haqida to’rtlik she’rlar

She’rni ochish / Yopish

Kelib-ketdi necha dunyolar,
Keldi hayot yig’ladi o’lim
Sen deb jafo chekdi bobolar
Ular ketdi – sen qolding tilim.

Kultegin, Bilga xoqon, To’nyuquq kabi
Shuhrat bog’idagi ulkan daraxtlar.
O’zxun xatlariga boqing, ajoyib,
Xalqim tarixidan sado bu xatlar.

Men o’bekman, istasangiz shu,
O’zimniki qilgum dunyoni.
Tilim , elim, saodatim-la,
Lol etaman yer-u samoni.

Millatimning sharaf-shoni — ona tilim,
Navoiyni maftun qilgan tanho gulsan!
Bobolarim duosidan masrur dilim,
Elimdayin, yurtimdayin seni suysam!

Ona tilim, aylanayin kalomingdan,
So‘z boshingdan, shirinsuxan salomingdan.
Ishqing bilan bulbuldayin xonish qilay,
Uchrashaylik to‘ylaringda, ayyomingda.

Mayli qashshoq bo’lsin, mayli behasham,
Lekin mening uchun aziz va suyuk.
Jahon minbarida yangramasa ham,
Ona tilim menga muqaddas, buyuk.

Стихи, посвященные празднику языков 21 октября. Сборник лучших стихов и четверостиший о языке. Сборник стихов и стихов в честь нашего родного языка

Родной язык (Мухаммад Юсуф)

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Я не любил всех тех, кто судил,
Я написал стихотворение?
Я не говорил на своем языке,
Я помню, как меня раздавили,
Родной язык, прости меня родной язык.

Была полночь, когда мама обняла меня и сказала:
Где-то я кричал, что у меня нет свободы,
Моя пшеница, совершившая полет,
Моё золото, моё, шёлк,
Родной язык, прости меня родной язык.

Для кого мы были бедуином,
узбеки, которые убивают узбеков,
Яссави смотрели на нашу кровь,
Кусочки, как носовой платок, который мы нашли,
Родной язык, прости меня родной язык.

Одни маленькие, другие большие,
Нет такой вещи, как великая нация,
Мы были пешком, мы были на лошадях,
Когда проходит угнетение, проходит только угнетение тебя,
Родной язык, прости меня родной язык.

Какие ровные стихи нам без тебя,
Говорят, что в этом мире нет языка без языка.
Алишер, давший Бахоингу
Бессмертный цветок в сети моего сердца,
Родной язык, прости меня родной язык.

На первый взгляд, тысяча красок в Харшеванге,
Тысяча цветов на каждой ветке, на каждом плоде,
Всевышний, Чолпоны и Абдуллы,
Это твой день рождения,
Родной язык, прости меня родной язык.

Родной язык (Х. Нурий)

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
В каждой строчке газели Навои,
Изящество и красота присущи языку.
В слове столько силы,
Каждый является драгоценным камнем или бриллиантом.

Тонготар файзини най навосини,
Поля шукухин Погода.
Висол мгновенья, звук языка,
Все предназначение человека.

Ты можешь петь все, все,
В человеке можно придумать что угодно.
Ты такой умный,
Переводчик, ты самый мудрый родной язык.

Одним словом, хлопок.
В мире есть великий смысл.
Почему я не хвалю свой родной язык? —
Я хотел бы поговорить с Дилрабо.

На моем родном языке (Джуманияз Джабборов)

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Мирские дела кипят на моем родном языке,
Каждое слово у меня перед глазами.
Когда сердце Ижори полно шелка,
Ослика красивая, она смелая и смелая.
В сладком кругу друзей шайдо — сахар,
Каждое свечение — это костер — это кусочек костра.
Есть дух Навои, есть Бобур,
Каждый диалект на моем родном языке с башней.
Наука и профессия в мире увлекательны,
Бесконечная энциклопедия сокровищ на языке мифов.

Родной язык не умирает (Эркин Вохидов)

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Спикер сказал:
Это судьба,
Это вселенская воля.
Языки полностью исчезают,
В мире остается один язык.
О проповедник, сойди,
Откуда взялся этот разговор.
Навои и Пушкин,
Он поднялся из могилы.
Кто зол, кто удивлен,
Вышла серия:
Данте, Шиллер и Байрон,
Фирдоуси, Бальзак, Тагор.
Опусти свой вес, брат.
Вы не можете сказать.
Все сказали фолд,
Мой родной язык не умрет.[/спойлер]

Мой родной язык – моя душа (Латофат Бориева)

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Когда мой язык говорит,
Когда Наис ищет ручку.
Ты открывала красоту день за днём,
Мой родной язык — моя душа.

Мадхинг пел от души,
Добавьте свои тона.
Я буду учиться у вас,
Мой родной язык — моя душа.

Гордость моего узбека,
Язык — честь нации.
Я люблю клей,
Мой родной язык — моя душа.

Родной язык (Ариф Стоп)

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Язык, который входит в мое ухо как Бог,
Язык, который преподал мне урок.
Ты заставил свою красоту сиять,
Желаю тебе всего самого лучшего.

Ты плакал, потому что скучал по Бабуру,
Ты зарезал Амира Темура?
Родной язык, вечный язык, язык души,
Ханский язык, который процветал на протяжении многих лет.

Я буду лелеять тебя нежными словами
Я ищу путь к сокровищу.
Родной язык, прекрасный язык, язык души,
В каждой пользе ханского кусочка есть секрет.

Язык, который переводит хорошую игру в хорошее слово

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
О речной сермавж, зилол, богатый жемчугом,
Язык, который пьет воду из ста источников.
Альпы, свободные, легкие, знаете ли,
Язык, который переводит хорошую игру в хорошее слово.

Мой родной язык превосходен

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Имеет богатую историю,
Красота, которую я получил от Навои.
Есть так много мечтаний,
Мой родной язык превосходен.

Вы родились заново
Счастье — это удача.
Вы были светом для нашей страны
Мой родной язык превосходен.

Ты мангус, пастух

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Ты мангусан, бакосан,
Я преходящ.
Ты всегда весна
Я мгновенное воспоминание.
Родной язык, язык души,
я умру без тебя
Я сумасшедший.
У меня было достаточно
Я буду незнакомцем.

Святой, просветленный, родной язык!

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Есть волшебная золотая шкатулка,
Дурин сочсанг, ни чека, ни дна.
Есть лезвие, есть узел, есть узел,
Святой, просветленный, родной язык!

Что хорошего в луне, если у нее нет луны?
Что хорошего в веб-сайте, если он просто «сливается» со всем остальным?
Что за время без родного языка,
Святой, просветленный, родной язык!

Значение родного языка

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Мой родной язык, поразивший миры,
Ты милый, как хлеб, который пекла моя мама.
Ты благоухаешь, ты прекрасна, ты прекрасна,
Я сохраню тебе навсегда милую душу!

Мой родной язык — мой родной язык, моя ценность — небо,
Я горжусь тобой, я горжусь тем, что я мой отец.
Ты мне и брат и сестра — моя душа,
Сохраню свет очей моих — я дитя!

Слово соловей на тысячи лет

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Слово соловей на тысячи лет
Он не меняется, он всегда один и тот же.
Но это соленый попугай
Подражание всегда подражают.
Родной язык, ты иди, конечно,
Я пою соловьиную песню.
День, когда ты исчез, конечно
Я тоже буду попугаем.

Родной язык, да здравствует

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Кашгари на качелях,Это старая песня.
И к твоим молодым листьям,
Навои отдал кровь своего сердца.

Когда Бобур покинул Самарканд,
Звук печали в моем сердце.
Он увез ее с родины,
Турецкий язык, только ты.

Родной язык, да здравствует,
Если ты уйдешь, я тоже не умру.
Если я потеряю язык, ты как Ойбек
Я говорю глазами.

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Никаких ученых в твою честь,
Красивые байты, комментарии.
У меня тоже есть ребенок, понял я, бешак,
Это действительно начинается с тебя, Родина!
Храбрый язык на века,
Мы любим, о родной язык!

Я вспомнил богов, которых я слушал

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Величайшее, самое священное слово в мире,
Я счастлив сказать это на этом языке.
Ты ключик к сердцу,
С твоим присутствием я силен.
Я вспомнил богов, которых слушал,
Это укоренилось в моем сердце.
Когда я сказал свое первое слово.
Над моей головой было белое утро.
Кусочек этого масла,
Очищенный в родниках,
Я преклоняюсь перед тобой,
Ты родила меня словами.

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Я говорю на старотюркском, я говорю на тюркском,
Йофас — большое наследие в Абутюрке.
Альфозим – восточный цветок
Латофат назокат джаранг уникален для меня
Я переехал из Орхун-Энасой в скалы
Мой сын — крик Тоньюкука
Я пережил бури
Голос отважного мальчика как железо
О турецком «Шохнома» — «Кутадгу билиг»
Это было написано пером Хаджиба
Скажем так, я отличный оратор
Свет Томариса на мне
Дамен «Девони» Махмуда Кашгари,
Я увидел красоту альфоризма.
Каждое утро верующие качали колыбель,
Я видел мир в богине-матери
Великая работа Ахмада Юкнаки завершена
Собери цветы из моего алфавита
! В мудрости Ахмада Яссави
Сердца истекают кровью к слову Аллаха
Прочти историю Рабгузи, сын
Вы найдете мазь для вашей боли
Это не просто истории
Он содержит учение пророка
бобонг на краю хорезмийской тайны
Когда закончишь писать «Любовь».
Он стал языком, как сахар
Я плакал от радости, мой сын
Пейдж Палас – уникальный поэт
Я закончил Гулустон на турецком языке
Простые учения нашли свое место навсегда
Каждое турецкое сердце на каждом турецком языке
Атойи в каждом байте моего дедушки
я сам полировал
Из чудесного тафта стихов Лютфи
Я освежился и исцелил себя.

мой родной язык великолепен

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Привет, последователям моего языка,
Привет, подписчикам моего народа.
Здравствуй, приветствующий родной язык,
Привет, подписчикам моего сердца!

Дух моих предков сегодня радовался,
Значение родного языка очень велико.
Я ценю свой язык,
Все кончено.

Мой язык, твое достоинство восстановлено,
Закон позволял жить.
Сегодня в нашей стране,
Вам двадцать пять лет.

Я восхваляю сегодня свой родной язык,
Мой родной язык такой же великий, как и моя мать.
узбекский-узбекский язык
Нам дорого слово Джумлаи.[/спойлер]

Унаследованный язык от предков

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Унаследовано от предков,
Уважаемый всем миром,
Ты единственный в мире
Мой родной язык — моя душа!

Ты давно мечтаешь,
Вы устали от зависимости.
Вы, наконец, выздоровели,
Мой родной язык — моя душа!

Ты такая красивая сейчас
Ты лучший из всех языков,
Ты мой свет во тьме.
Мой родной язык — моя душа!

Я с тобой узбек,
Без тебя я буду рабом.
Язык, который слушают боги,
Мой родной язык — моя душа!

узбекский язык, родной язык, родной язык

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Ты мой ювелир, моя драгоценность, мое слово,
Ты мой черно-белый глаз.
Моя чистая почва, моя поддержка, моя система
узбекский язык, родной язык, родной язык,
Узбекский клей, мамин клей, мой собственный клей

Есть место в кругу кровных братьев,
У тебя есть свой флаг, свой гимн, свой флаг,
Есть отвага, есть покорность, есть достоинство
узбекский язык, родной язык, родной язык,
Узбекский клей, мамин клей, мой собственный клей

Мой родной язык священн

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]

Квартет стихов о языке

[название спойлера = «Стихотворение в начале/закрытии»]
Сколько миров пришло и ушло,
Жизнь пришла, и смерть плакала
Вы пострадали как предок
Они ушли — тебе остался язык.

Как Культегин, Бильга Хакан, Тоньюкук
Огромные деревья в Саду Славы.
Посмотри на свои письма, здорово,
Эти письма резонируют с историей моего народа.

Я узбек, если хотите,
Я хочу сделать мир своим.
Мой язык, моя рука, мое счастье,
Lol etaman yer-u samoni.

Слава моего народа — мой родной язык,
Ты единственный цветок, очаровавший Навои!
Я доволен молитвами моих предков,
Если я поцелую тебя в руку, в моей стране!

Родной язык, с твоих слов,
С самого начала, с твоего милого привета.
Я буду петь соловья с твоей любовью,
Увидимся на вашей свадьбе, на вашей вечеринке.

Бедняжка, бедняжка,
Но дорогой и любимый мне.
Даже если это не звучит на мировой арене,
Мой родной язык для меня святой, великий.

Sizni ushbu maqolalar ham qiziqtirishi mumkin:

Til haqida eng chiroyli she’rlar to’plami

Til har bir millatning koʻzgusi, uning haqiqiy sarchashmasidir. Til bor ekan, millat barhayotdir. Tilni Onaga qiyoslanishi bejiz emas, inson oʻz onasini koʻrmasdan, uning sof muhabbatini, mehrini tuymasdan yashay olishi mumkin emas.

1989-yil 21-oktyabr… Aynan shu kunda oʻzbek tilining haqiqiy jozibasini anglashni boshlashga imkoniyat berildi. Oʻzbek millati uchun dunyoga tuynuk ochildi.

Til haqida eng chiroyli she’rlar to’plami:

Ona tilim, kechir meni, ona tilim.

Muhammad Yusuf she’ri

Garchi zug‘um qilganlarni yoqtirmadim,
She’r yozdimu bo‘lak ishni qotirmadim.
Tilim turib o‘z tilimda gapirmadim,
Bir eslasam eziladi bag‘ri-dilim,
Ona tilim, kechir meni, ona tilim.

Onam «erkam» deb quchganda tunlar yarim,
Erkim yo‘q deb zirqirardi bir joylarim,
Parovozni hansiratgan bug‘doylarim,
Oltinlarim, ma’danlarim, ipaklarim,
Ona tilim, kechir meni, ona tilim.

Kimlar uchun biz edik bir badaviylar,
O‘zbekni qon qaqshatganni uzbek siylar,
Holimizni qon kuzatdi Yassaviylar,
Topganimiz handalakdek tilim-tilim,
Ona tilim, kechir meni, ona tilim.

Kimdir mayda millat bo‘ldi, kimdir katta,
Katta millat — Afandisi yo‘kdir hatto,
Biz piyoda, biz boqqanlar yurdi otda,
Zulm o‘tsa faqat sendan o‘tdi zulm,
Ona tilim, kechir meni, ona tilim.

Sen bo‘lmasang nima bizga sillik she’rlar,
Bu dunyoda tili yo‘kda dil yo‘q derlar,
Bahoing-ku berib ketgan Alisherlar,
Yuragimning to‘ridagi so‘lmas gulim,
Ona tilim, kechir meni, ona tilim.

Bir qarasam har shevangda ming jilolar
Har novdangda, har mevangda ming jilolar.
Qodiriylar, Cho‘lponlar-u, Abdullolar,
Sening qaytgan kuning men tug‘ilgan yilim,
Ona tilim, ey muqaddas Ona tilim.

ONA TILIM haqida

Iroda Umarova she’ri
Ona tilim – yurak qatimdan
Mehr bo‘lib sochilgan jarang.
Qulog‘imga go‘dak paytimdan
Alla bo‘lib singigan ohang.

Ona tilim – necha asrlar
Kurashida yenggan polvonim.
Necha ajdod, necha nasllar
Suyib o‘tgan turkiy zabonim.

Ona tilim – do‘ppi kiygan So‘z,
Doim yangi yo‘lcha-atlasi.
Bir satriga tashlasangiz ko‘z,
Tovlanadi ming-ming qirrasi.

Ona tilim – asalchoy ta’mli,
Bulbultalqin, muhabbatsheva.
Lablarimga ko‘chirgum doim
Talaffuzin men seva-seva.

Ona tilim – yurak qatimdan
Mehr bo‘lib sochilgan jarang.
Qulog‘imga go‘dak paytimdan
Alla bo‘lib singigan ohang…

ONA TILIM jonu dilim

Xurshid Davron she’ri

Kelib ketdi necha dunyolar,
Kuldi hayot, yig‘ladi o‘lim.
Sen deb qurbon bo‘ldi bobolar,
Ular ketdi, sen qolding, tilim.

Belanchaging uzra Koshg‘ariy
Kuylab o‘tdi qadim navoni
Va navqiron yaproqlaringga
Dil qonini berdi Navoiy.

Samarqanddan Bobur ketarkan
Dilda bo‘g‘ib hasrat sasini,
Olib ketdi ona yurtidan,
Turkiy tilim, birgina seni.

Mashrabmas, sen osilding dorga,
Nodiramas, sensan so‘yilgan
Hoziqningmas, sening, ey tilim,
Boshing ayru, ko‘zing o‘yilgan.

Ammo dushman o‘ldirgan botir
Tirilgandek yana qasosga,
Mangu borsan va mangu qodir
To‘ldirmoqqa yerni ovozga.

Vatan uchun baxsh etib jonni,
Kechib olov, kirib daryoga,
Farzandlaring to‘kkan har qonni
Shimirding sen o‘xshab giyohga.

Ona tilim, omon bo‘l mangu,
Sen borsan-ki men ham o‘lmayman,
Tildan qolsam, seni Oybekday
Men ko‘zlarim bilan so‘ylayman.

ONA TILIM

Abdulla Oripov she’ri

Ming yillarkim bulbul kalomi
O‘zgarmaydi, yaxlit hamisha.
Ammo sho‘rlik to‘tining holi
O‘zgalarga taqlid hamisha.

Ona tilim, sen borsan, shaksiz,
Bulbul kuyin she’rga solaman.
Sen yo‘qolgan kuning, shubhasiz,
Men ham to‘ti bo‘lib qolaman!

ONA TILIM O‘LMAYDI

Erkin Vohidov she’ri

Notiq dedi:
«Taqdir shul,
Bu jahoniy iroda.
Tillar yo‘qolur butkul,
Bir til qolur dunyoda».

«Ey voiz, pastga tushgin,
Bu gap chiqdi qayerdan!»
Navoiy bilan Pushkin
Turib keldi qabrdan.

Kim darg‘azab,
Kim hayron,
Chiqib keldilar qator:
Dante, Shiller va Bayron,
Firdavsiy, Balzak, Tagor.

«Va’zingni qo‘y, birodar,
Sen aytganing bo‘lmaydi».
Barcha dedi barobar:
«Ona tilim o‘lmaydi».

— Hey, bu qanday aqida! —
Qo‘lida tabarruk jom,
Go‘zal forsiy haqida
Ruboiy aytdi Xayyom.

Ehtirosli, otashdil
Beranje so‘rdi nolon:
— Nahotki, farangi til
Yo‘qolgusi bir zamon!

Neruda, Lorka turdi
Servantesning yoniga:
— Kim qasd etib tig‘ urdi
Ona tilim joniga!

Fuzuliy yondi:
— Ozar
Tili guldek so‘lmaydi.
Barcha dedi barobar:
«Ona tilimo‘lmaydi».

Kamalakdek rango-rang
Bo‘lsin deb san’at, tillar,
Asrlarcha qildik jang,
Armon qildik ming yillar.

Beqadr bo‘lsa, nahot,
Tillardagi tarovat!
Yo‘qoldi bu kun, hayhot,
Qabrlarda halovat!

«Faust» yondi gurillab,
«Xamsa» o‘tga tutashdi.
Bir sado jahon bo‘ylab
Taraldi, tog‘lar oshdi.

Bu sado yangrar hamon,
Sira ado bo‘lmaydi.
Olam aytar:
Hech qachon
Ona tilim o‘lmaydi!

Ona tilim

Rauf Parfi she’ri

Abut-Turk tarixdan balki bir hikmat,
Biroq sen borsan-ku Turon elinda.
Shoir, so‘z aytmakka sen shoshma faqat,
Ulug‘ Alisherning qutlug‘ tilinda.

Ul olis quyoshdir kuyinib yonar,
Olis xotirotlar o‘chmas falakda.
Haqdan, Haqiqatdan ko‘ring, kim tonar?
Dunyoviy alamning tiyg‘i yurakda.

Vatan deb atalgan beshik, onajon,
Men uchun yopilgan eshik, onajon,
Men sokin sollanib ilg‘ab borarman.
Vatan deb atalgan tobut qo‘ynida.

Chuvalgan bulutni qordek qorarman,
Ruhimning panjasi chaqmoq bo‘ynida.

Ona tilim, ruhimning qoni she’ri

Hech zot uza bilmas uzilgan jonni,
Haqiqatni uza bilmas hech qachon.
Elim, ona tilim, ruhimning qoni,
Bir imdod so‘rayman sendan, onajon.

Chayonzor yo‘lidir borar yo‘llarim,
Tanim yonmaktadir ishqsiz ochunda,
Ko‘klarga to‘qinar so‘ngak qo‘llarim,
Oyoqlarim mening tuproq ichinda.

Barchaning boshida birdek beomon,
Manxus zamonlarning o‘lik shamoli, —
Buzg‘un yigirmanchi asr a’moli…

Mening ona tilim, munis, mehribon,
Sen Turkiy dunyoning g‘olib xayoli —
Seni yozajakman, tirilgan jahon.

Ona tilim — a’lo tilim she’ri

O’tmishi bor tarixga boy,
Navoiydan olgan chiroy.
Orzu havas bunda talay,
Ona tilim – a’lo tilim.

Yana qayta tug’ilgansan,
Baxt – iqbolga yog’rilgansan.
O’lkamizga nur bo’lgansan
Ona tilim — a’lo tilim.

Ona tilim jonu dilim she’ri

Bobolardan me’ros qolgan,
Butun olam e’zoz qilgan.
Bu dunyoda yagonamsan,
Ona tilim-jonu dilim.

Sen ancha vaqt orzu bo’lding,
Rus so’zidan juda to’yding.
Oxir o’zni tiklab olding,
Ona tilim-jonu dilim.

Hozir juda go’zaldirsan,
Hamma tildan o’zing zo’rsan.
Zulmatdagi nurimdirsan,
Ona tilim-jonu dilim.

Men sen ila o’zbekdurman,
Sensiz men ham qul bo’lurman.
Allalar tinglagan tilim,
Ona tilim-jonu dilim.

O‘zbek tili – mening ona tilimdir she’ri

Gullasin Vatanim, yashnasin elim,
Baxt-u saodatdan yayrasin dilim,
Armoni yo‘q inson bo‘lay dunyoda,
Dilim quvonchini so‘ylasin tilim.

Ona tilim obro‘sin ko‘taray ko‘kka,
Men ham intilaman doim yuksakka,
Vatanga muhabbat tilga sadoqat,
Har kimni yetkazar ezgu tilakka.

O‘zbek tili – mening ona tilimdir,
Har bir kuy-g‘azali g‘uncha – gulimdir,
O‘z ona tilimni chin dildan sevmoq,
Bilaman, men tutgan to‘g‘ri yo‘limdir.

Ona tilim, ona xalqim she’ri

Ulug‘ Turkistonim, oltin dalalar,
Oftob sochqi sochar bosh uzra balqib,
U sening tilingda aytar allalar,
Qonim, ona tilim, oh, ona xalqim.

Navoiy baytiga o‘xshaydi yo‘llar,
Bu toshlar Hamzaning qotili, hayhot!
Nahotki umrbod o‘rtasa o‘ylar,
Umrbod zanjirband etsa xotirot?

Zanjirbandman, ona tilim Ona so‘zingga,
Kundayin so‘larman, oydek to‘larman,
Mil kabi tortarman seni ko‘zimga.

Men g‘arib bandangman. Bir so‘z tilarman,
Boshimni qo‘yarman sening izingga,
Qudsiya anfosin aytib o‘larman.

Ona tilimsan H. Nuriy she’ri

Navoiy g’azalin har bir satrida,
Nafosat, go’zallik sharh tilga xosdir.
Shunchalar qudrat bor so’zning atrida,
Har bir durdona yoki olmosdir.

Tongotar fayzini nay navosini,
Dalalar shukuhin ob-havosini.
Visol chog’larini, dil sadosini,
Odamning jamiki muddaosini.

Barini, barini kuylamoq mumkin,
Odamda ni bo’lsa o’ylamoq mumkin.
Shu qadar serma’no ona tilimsan,
Tarjimon, eng dono ona tilimsan.

«Paxta” degan oddiy bitta so’zingda,
Jahonga arzirlik ulug’ ma’no bor.
Nega maqtamayin men ona tilim? –
Dilrabo so’zlari o’ynatsa dilim.

Ona tilim

Orif To‘xtash she’ri

Alla bo’lib qulog’imga kirgan tilim,
G’azal bo’lib sabog’imga inggan tilim.
Gullab-yashnab ko’z-ko’z etding jamolingni,
Dilim yayrar ko’rib yuksak kamolingni.

Bobur mirzo sog’inchida yig’ladingmu,
Amir Temur ag’yorlarin tig’ladingmu?
Ona tilim, boqiy tilim, jon tilim,
Yillar osha yashnab turgan xon tilim.

Seni asrab-ardoqlayin shirin so’zlab,
Xazinangga yo’l axtargum durlar izlab.
Ona tilim, go’zal tilim, jon tilim,
Har lutfida bir siri bor xon tilim.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.