Press "Enter" to skip to content

Takabburlik – nima farqi bor

G’o‘dayish — gavdaning shunday bir sirli xususiyatiki, shu bilan aqlning kamligi pardalanadi.
F. LAROSHFUKO

Шуҳратпарастлик, такаббурлик

Кўкка парвоз қилмоқчи бўлган одам кечки сояга ўхшаб, бир соат ичидаёқ узайиб, ўз эгасидан ҳам катталашиб кетади; гўё хиралашган сари чўзилаётганга ўхшайдида, бир дақиқадан сўнг қарасанг — йўқ.
Э. СЕНАНКУР

Кишига ақл қанча етишмаса, унда шунча такаббурлик бор.
А. ПОП

Ким ўзини ҳурмат қилолмаса — у бахтсиз, аммо ким ўзидан ортиқча мамнун бўлиб кетса, у тентак.
Г. МОПАССАН

Ўзига бино қўйиш ва ман-манлик бахтсизликдир, у кишини аҳмоқ қилиб қўяди.
К. ЛИБКНЕХТ

Аҳмоқлик ва такаббурлик оғаини.
П. БОМАРШЕ

Шуҳратпарастликка берилиш азалдан доноларпи беақл қилиб келган.
И. КАНТ

Агар шуҳратнарастлик кимнидир бахтга етказган бўлса, ҳойнаҳой ўша одам тентак бўлса керак.
Ж. Ж. РУССО

Шуҳратпарастлик буюкликдан кўра кўпроқ ожизлик белгисидир.
Ж. СВИФТ

Шуҳратпараст ўзи билан ўзи шу қадар бандки, унинг кўнглига зиғирча ҳам бегона нарса сиғмайди.
Т. ПЕН

Ўзидан бошқани билмайдиганлар мислсиз фазилатлар ахтарадилар.
Ж. ЛАБРУЕР

Эски мўйна шамолдан ҳурпаяди, беақл калла эса — такаббурликдан.
М. КЛЛУДИУС

Доимо димоғдор юриш ўртаҳолликнинг ниқоби, холос.
Ф. ВОЛТЕР

Ғўдайиш — гавданинг шундай бир сирли хусусиятики, шу билан ақлнинг камлиги пардаланади.
Ф. ЛАРОШФУКО

Нуқсошт бор, айниқса руҳий нуқсонли кишилар доимо ўзлари ҳақида юқори фикрда бўладилар. Гўё сахий табиат кимни бошида ақлдан қисган бўлса, ўша камчиликни тўлдириш учун манманликни қўшимча чора сифатида юбораетгандай.
И. ГЁТЕ

Иззатталаблик — бу ақлнинг кемтиклигидир.
У. ДЕВЕНАНТ

Баъзи кишиларнинг улуғворлиги димоғдорлик, қатъийлиги раҳмсизлик, ақл-фаросати фирибгарлик билан аралашиб кетади.
Ж. ЛАБРУЕР

Иззатталаблик пасткаш юракни ҳалол юракка қараганда тезроқ аланга олдиради: хашак ғарами ёки капа саройдан кўра тезроқ ёниб тугайди.
Н. ШАМФОР

Аҳмоқ одам ҳатто амалидан — министрми ёки бош мирзоликдан тушса ҳам ўзининг бутун кибру ҳавоси ва бемаъни такаббурлигини ташламайди.
Н. ШАМФОР

Шуҳратиараст одам ўзи ҳақида яхши гапириб ҳам, ёмон гапириб ҳам ҳузурланади; камтар одам эса ўзини сира гапирмай қўя қолади.
Ж. ЛАБРУЕР

Шуҳратпараст одам ҳамиша пасткаш бўлади.
П. И. ЧАЙКОВСКИЙ

Шуҳратнарастлик бизнинг дилимизда ва ўзимизга қарши ҳаракат қилувчи даҳшатли кучдир.
В.ГЮГО

Шуҳратпарастлик бизни ақл бовар қилмас даражада хоҳишимизга қарши ҳаракат қилишга мажбур этади.
Ф. ЛАРОШФУКО

Шуҳратпарастлик ўзимиз лойиқ бўлмаган шон-шуҳратга бевақт эга бўлишга уринишдан бошқа нарса эмас.
А. СМИТ

Доно одам ўзи қилган ишнинг яхшилигига ишониш учунгина эътироф этишларини истайди; шуҳратпараст эса мақтов талаб этади.
П. БУАСТ

Мақтов ҳар қанча ортиқча бўлган тақдирда ҳам мақталувчида ҳар қандай мақтовлардан ўзининг юқори туриши ва ўз фазилатлари билангина мақтов чиларнинг оғзини очиб қўйгани ҳақида бош қотириб кўришдек устунлик бор.
Б. ФОНТЕНЕЛ

Саёз ва бўш одам ўзининг йўқ фазилатлари ҳақида яхши ган эшитса, шуҳратпарастлиги тутиб талтайиб кетади, мақтаниб, ўз иши ва ўз шахсига нисбатан зиғирдаккина танқидий қарай олиш лаёқатини ҳам йўқотиб қўяди.
Д. И. ПИСАРЕВ

Аҳмоқ одам — яна бунинг устига боши айланиб қолсами…
Ж. ГОЛСУОРСИ

Ўзига бипо қўйган одам жамият кўксида қотиб қолган шишдир.
М. ГОРКИЙ

Такаббурлик ўзига маҳлиё бўлиб ўзгаларга паст назар билан қарашдан келиб чиқади.
М. МОНТЕН

Мансабсиз одам қаршисида осмондан келиб, мансабдорлар қаршисида шармандаларча ерга эгилишимизнинг бирдан-бир сабаби такаббурлигимиздир.
Ж. ЛАБРУЕР

Кўпчилик ичида ўзини калондимоғ тутиб кеккайган одам, агар у ҳурмат қилишларини истаётган бўлса, айни шу истагига зид натижага эришади.
Ж. ЛАБРУЕР

Сохта ҳурмат ҳеч бир иш қилмай туриб манманликка берилишнинг жазосидир.
Н. ШАМФОР

Ҳамманинг эътиборига тушишга интилиш — ўша одамнинг ўзига зиён, чунки ҳеч бир нарса юракни кишиларга ёқаман, деб уринишдек барбод этмайди.
М. ГОРКИЙ

Шуҳратпарастлик киши бошига тушадиган оғир кулфат-ларнинг манбаи.
Ж. Ж. РУССО

…Кимники иззатталаблик алвастиси ром этган экан, уни бошқаришга энди ақлнинг кучи етмайди ва у тенгсиз куч, имлаган томонга қараб чопаверади…
К. МАРКС

Мечкай шуҳратпарастлик одамнинг онгини заифлаштиради ва у ўзига яқинлашиб келаётган хатарни сезмайди.
ЭЗОП

Шуҳратпараст кишилар донолар нафрати-ю, тентаклар ҳайратини уйғотиб, текинхўрлар сиғинадиган кимсага ва ўз эҳтиросларининг қулига айланадилар.
Ф. БЕКОН

Иззатталаблик аралашган жойда самимиятга ўрин йўқ.
О. БАЛЗАК

Мен ҳаддан ташқари иззат-талаблик билан шубҳа-гумонни доимо бирга кўрганман.
Г. ЛИХТЕНБЕРГ

Бизнинг иззатталаблигимиз бошқаларга зарар етказмаслиги — жуда кам, тўғрироғи, снра учрамайдиган ҳодисадир.
М. СЕРВАНТЕС

Шуҳратпарастлик кишини маҳмадона қилиб қўяди.
Л. ШОПЕНГАУЭР

Ўз фазилатларини ўзгалар ҳузурида осмонга кўтариш қанчалар кулгили бўлса, ҳолиликда уларга тан бериш шу қадар доноликдир.
Ф. ЛАРОШФУКО

Ҳалол одам ҳамманинг иззатини қозонаман, дея елиб-югуриши шарт эмас: иззатнинг ўзи унинг ихтиёрисиз, ўз оёғи билан келсип.
Н. ШАМФОР

Takabburlik – nima farqi bor?

Bizning jamiyatimizda bu mavzuda juda turli fikrlar bor. Ba’zi iymon – deb g’urur va butunlay zid narsani g’urur, boshqalar – u deyarli bir xil bo’ladi, deb. Va bu haqida versiyasi inson fazilatlari , diniy odamlar va dunyoviy farq qiladi.

Agar Muqaddas Kitobni va cherkovining Muqaddas-onalar o’qib bo’lsa, keyin xulosa oddiy: takabburlik – Shu ildizi so’zlar va shu mohiyati. Mag’rurlik bu yaxshi o’simta bilan solishtirganda va g’urur insonning o’zi va uning atrofidagi odamlarga ham katta zarar olib, bir o’sma bilan solishtirish mumkin, kam yomonlikdir. Nima uchun?

so’zi “kibr” hokazo shuhratparastlik, g’urur, boshqalar ustidan nohaq ustunlik tuyg’usi va yoqimsiz fazilatlarini bir butun majmui tashkil qilingan. kibr, mag’rurlik, takabburlik, o’ylaydiganlardan: siz Lug’at Dahl qarash bo’lsa, bu ta’rifga qo’shish mumkin. Muqaddas Kitobning faxri – gunoh boshlanishi hisoblanadi. A uzoq vaqt oldin, hatto odamlar paydo oldin, bo’ldim, shuning uchun g’urur eng katta farishta Lucifer, Xudoga o’xshab qolishi. Bu nima uchun olib bermaydi? jahannamda tushib farishtalar urush, bo’linish va qulashiga tomonidan. Shunday qilib, yomon bor edi. hech narsa – nima yaxshi g’urur emas.

Dunyoviy odamlar ham iymon, deb g’urur va kibr – ikki xil narsa. Faxrlanamiz ular yaxshi, deb, bo’lishi , bu tuyg’u biz Sovet davrida ta’lim qilingan, va o’z qadr-qimmatimizni: “. Man – bu yaxshi tovushlar” Qadr-qimmati va g’urur – ikki xil narsalar, g’urur boshlanishi o’zi bilmasdan, uning ichki fazilatlari keladi. Sankt Tihon Zadonsky u faxrlanamiz uchun hech narsa qilmadi – bir odam o’zini bilish mumkin bo’lsa, deydi! g’urur bilan zararlangan bir kishi, har bir narsa kechishni qildi, nuqtai uning nuqtasi boshqa, g’azablangan begona kamchiliklari, ularning bilmagan yuqorida qo’yish.

Takabburlik kamtarlik, maslahatlar qabul qilmaydi, bor, shuning uchun to’g’risida gina, svoevolnichaet va portlari emas, o’zini ko’taradi, katta taqdim emas, ular tomonidan bulg’angan deb odamlarda o’xshash. Shu dunyoviy standartlarga ko’ra, bu yaxshi sifatli, deb, uning qarashlari tutmang, odamlar, endi po’lat, g’ururi bor, yo’q Buyuklardan uchun laganbardorlik qilish nima, ba’zi, hatto shikoyat, deb. Shunday qilib, bu vaziyatda to’g’ri kim tushunishga harakat qiling.

Agar savol tushunish bo’lsa: g’urur – bu yomon yoki yaxshi, bu haqida fikr juda uzoq imondan odamlar va mo’min o’rtasidagi farq ochiq. Mag’rurlik va boshqa sabablar ijobiy his-tuyg’ular ham o’sha. Bu egri g’urur bir lotin kabi kengaydi va badbashara qilishgan chog’dan bir necha marta keldi. bo’yanish bilan boshlab, mag’rurlik epik nisbatlarini erishish mumkin va jahannamga bir kishini haydab. Va uning asosiy xavf – boshqa hech gunoh bu kabi ulkan hajm uchun o’sishi mumkin, deb.

Mag’rurlik sudlanganlik olib keladi – bor, deb bir bashar gunoh. Va Muqaddas Kitob boshqa odamlarni hukm qilmang, va hukm bo’lmasa, deydi. Necha marta biz, albatta, bu kabi emas Bas, Biz fikr, amallar va xalq harakatlarini qoralashga o’yladim bor! Va keyin Egamiz kamtarlik bizni olib kelish, shu gunohlarga tushib bizni kishilar. odam, bu amalga oshirish, hayron: qanday qilib g’urur qutilish uchun, uni qilish kerak, deb?

bizga, biz bu fazilatini o’rgatgan, deb, Muqaddas otalari tavba qilaylik, g’urur qarama-qarshi sevgidir. Bir kishi qo’shnisiga sevsa, u emas, balki o’zi mag’rur ularga qarshi, uni aybdor emas, va aksincha – yordam va qo’llab-quvvatlash tushunish uchun harakat qiladi. Shunday qilib, u muhabbat orqali bo’lishi mumkin g’urur qutulish uchun ekan. Fidokorona sevgi, siz o’zlari evaziga talab hamma narsani va hech narsa berishi qachon. Bas, siz uchun yaxshi emas, albatta, u bir kishi bulardan yuz qaytib, lekin siz bir insonni sevish va, chunki, biz unga faqat yaxshi tilayman – samimiy va yurakdan. Va bu unga har bir kishi, yaxshi narsalarni ko’rib uchun, va xato topish uchun emas, balki juda muhim ahamiyatga ega. Va keyin asta-sekin, bosqichma-bosqich, bu g’urur g’olib va boshqalar ustidan tepalik mumkin bo’ladi.

Shuhratparastlik, takabburlik

Shuhratiarastlik eng kuchli xohishdir. Meni bu xohishdan xalos etgin, qolganlaridan esa o‘zim qutulaman.
R.SHERIDAN

Shuhratparastlik odamlarning eng tabiiy xususiyatidir, lekin ayni paytda odamlarni tabiiylikdan mahrum etuvchi ham shu shuhratparastlikdir.
L. VOVENARG

Hech qachon, hech bir sharoitda o‘zingga manmanlik va takabburlikni ixtiyor etma.
A. P. CHEXOV

Takabburlik — jonsiz bir mato: Yuvsa kalta, qilmagin xato.
V. SHEKSPIR

Ko‘kka parvoz qilmoqchi bo‘lgan odam kechki soyaga o‘xshab, bir soat ichidayoq uzayib, o‘z egasidan ham kattalashib ketadi; go‘yo xiralashgan sari cho‘zilayotganga o‘xshaydida, bir daqiqadan so‘ng qarasang — yo‘q.
E. SENANKUR

Kishiga aql qancha yetishmasa, unda shuncha takabburlik bor.
A. POP

Kim o‘zini hurmat qilolmasa — u baxtsiz, ammo kim o‘zidan ortiqcha mamnun bo‘lib ketsa, u tentak.
G. MOPASSAN

O’ziga bino qo‘yish va man-manlik baxtsizlikdir, u kishini ahmoq qilib qo‘yadi.
K. LIBKNEXT

Ahmoqlik va takabburlik og‘aini.
P. BOMARSHE

Shuhratparastlikka berilish azaldan donolarpi beaql qilib kelgan.
I. KANT

Agar shuhratnarastlik kimnidir baxtga yetkazgan bo‘lsa, hoynahoy o‘sha odam tentak bo‘lsa kerak.
J. J. RUSSO

Shuhratparastlik buyuklikdan ko‘ra ko‘proq ojizlik belgisidir.
J. SVIFT

Shuhratparast o‘zi bilan o‘zi shu qadar bandki, uning ko‘ngliga zig‘ircha ham begona narsa sig‘maydi.
T. PEN

O’zidan boshqani bilmaydiganlar mislsiz fazilatlar axtaradilar.
J. LABRUYER

Eski mo‘yna shamoldan hurpayadi, beaql kalla esa — takabburlikdan.
M. KLLUDIUS

Doimo dimog‘dor yurish o‘rtahollikning niqobi, xolos.
F. VOLTER

G’o‘dayish — gavdaning shunday bir sirli xususiyatiki, shu bilan aqlning kamligi pardalanadi.
F. LAROSHFUKO

Nuqsosht bor, ayniqsa ruhiy nuqsonli kishilar doimo o‘zlari haqida yuqori fikrda bo‘ladilar. Go‘yo saxiy tabiat kimni boshida aqldan qisgan bo‘lsa, o‘sha kamchilikni to‘ldirish uchun manmanlikni qo‘shimcha chora sifatida yuboraetganday.
I. GYOTE

Izzattalablik — bu aqlning kemtikligidir.
U. DEVENANT

Ba’zi kishilarning ulug‘vorligi dimog‘dorlik, qat’iyligi rahmsizlik, aql-farosati firibgarlik bilan aralashib ketadi.
J. LABRUYER

Izzattalablik pastkash yurakni halol yurakka qaraganda tezroq alanga oldiradi: xashak g‘arami yoki kapa saroydan ko‘ra tezroq yonib tugaydi.
N. SHAMFOR

Ahmoq odam hatto amalidan — ministrmi yoki bosh mirzolikdan tushsa ham o‘zining butun kibru havosi va bema’ni takabburligini tashlamaydi.
N. SHAMFOR

Shuhratiarast odam o‘zi haqida yaxshi gapirib ham, yomon gapirib ham huzurlanadi; kamtar odam esa o‘zini sira gapirmay qo‘ya qoladi.
J. LABRUYER

Shuhratparast odam hamisha pastkash bo‘ladi.
P. I. CHAYKOVSKIY

Shuhratnarastlik bizning dilimizda va o‘zimizga qarshi harakat qiluvchi dahshatli kuchdir.
V.GYUGO

Shuhratparastlik bizni aql bovar qilmas darajada xohishimizga qarshi harakat qilishga majbur etadi.
F. LAROSHFUKO

Shuhratparastlik o‘zimiz loyiq bo‘lmagan shon-shuhratga bevaqt ega bo‘lishga urinishdan boshqa narsa emas.
A. SMIT

Dono odam o‘zi qilgan ishning yaxshiligiga ishonish uchungina e’tirof etishlarini istaydi; shuhratparast esa maqtov talab etadi.
P. BUAST

Maqtov har qancha ortiqcha bo‘lgan taqdirda ham maqtaluvchida har qanday maqtovlardan o‘zining yuqori turishi va o‘z fazilatlari bilangina maqtov chilarning og‘zini ochib qo‘ygani haqida bosh qotirib ko‘rishdek ustunlik bor.
B. FONTENEL

Sayoz va bo‘sh odam o‘zining yo‘q fazilatlari haqida yaxshi gan eshitsa, shuhratparastligi tutib taltayib ketadi, maqtanib, o‘z ishi va o‘z shaxsiga nisbatan zig‘irdakkina tanqidiy qaray olish layoqatini ham yo‘qotib qo‘yadi.
D. I. PISAREV

Ahmoq odam — yana buning ustiga boshi aylanib qolsami.
J. GOLSUORSI

O’ziga bipo qo‘ygan odam jamiyat ko‘ksida qotib qolgan shishdir.
M. GORKIY

Takabburlik o‘ziga mahliyo bo‘lib o‘zgalarga past nazar bilan qarashdan kelib chiqadi.
M. MONTEN

Mansabsiz odam qarshisida osmondan kelib, mansabdorlar qarshisida sharmandalarcha yerga egilishimizning birdan-bir sababi takabburligimizdir.
J. LABRUYER

Ko‘pchilik ichida o‘zini kalondimog‘ tutib kekkaygan odam, agar u hurmat qilishlarini istayotgan bo‘lsa, ayni shu istagiga zid natijaga erishadi.
J. LABRUYER

Soxta hurmat hech bir ish qilmay turib manmanlikka berilishning jazosidir.
N. SHAMFOR

Hammaning e’tiboriga tushishga intilish — o‘sha odamning o‘ziga ziyon, chunki hech bir narsa yurakni kishilarga yoqaman, deb urinishdek barbod etmaydi.
M. GORKIY

Shuhratparastlik kishi boshiga tushadigan og‘ir kulfat-larning manbai.
J. J. RUSSO

. Kimniki izzattalablik alvastisi rom etgan ekan, uni boshqarishga endi aqlning kuchi yetmaydi va u tengsiz kuch, imlagan tomonga qarab chopaveradi.
K. MARKS

Mechkay shuhratparastlik odamning ongini zaiflashtiradi va u o‘ziga yaqinlashib kelayotgan xatarni sezmaydi.
EZOP

Shuhratparast kishilar donolar nafrati-yu, tentaklar hayratini uyg‘otib, tekinxo‘rlar sig‘inadigan kimsaga va o‘z ehtiroslarining quliga aylanadilar.
F. BEKON

Izzattalablik aralashgan joyda samimiyatga o‘rin yo‘q.
O. BALZAK

Men haddan tashqari izzat-talablik bilan shubha-gumonni doimo birga ko‘rganman.
G. LIXTENBERG

Bizning izzattalabligimiz boshqalarga zarar yetkazmasligi — juda kam, to‘g‘rirog‘i, snra uchramaydigan hodisadir.
M. SERVANTES

Shuhratparastlik kishini mahmadona qilib qo‘yadi.
L. SHOPENGAUER

O’z fazilatlarini o‘zgalar huzurida osmonga ko‘tarish qanchalar kulgili bo‘lsa, holilikda ularga tan berish shu qadar donolikdir.
F. LAROSHFUKO

Halol odam hammaning izzatini qozonaman, deya yelib-yugurishi shart emas: izzatning o‘zi uning ixtiyorisiz, o‘z oyog‘i bilan kelsip.
N. SHAMFOR

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.