Press "Enter" to skip to content

Кампания Пуэрто-Рико -Puerto Rico campaign

It is fairly common for attractive women to have cat calls, whistles, and loud compliments directed at them. These are usually harmless and it is best to just ignore them.

Puerto Rico

Puerto Rico ticks all the boxes for a picture-perfect Caribbean island holiday. Its white sandy beaches can compete with any in the world and vary from metropolitan cocktail heavens and bustling surfing hotspots to quiet island getaways. Easily accessible diving and snorkeling spots and the excellent bioluminescent bays offer great maritime experiences. Still, there’s more to this tropical island than sunny beach life. The Spanish-American influences make for a fun melting pot of culture with an abundance of heritage to explore and some delightful food to enjoy.

As Puerto Rico is a self-governing commonwealth, an insular area of the United States of America, it’s a particularly hassle-free and therefore popular destination for US citizens – but well worth any trip to get there. It is known as the “Island of Enchantment”.

Regions [ edit ]

Puerto Rico regions – Color-coded map

Northern Coast
Porta del Sol
Porta Caribe
Eastern Coast
La Montaña
Vieques
also known as Isla Nena or Little Island, is a small, rural island approximately 10 km east of the big island of Puerto Rico.
Culebra
a tiny island off the east coast of Puerto Rico where you will find Flamenco Beach, considered the second most beautiful beach in the world by Discovery Channel, and other touristic attractions.

Cities [ edit ]

  • 18.465556 -66.118056 1San Juan – The capital and largest city with its historic old town, vibrant nightlife and one of the best natural harbors in the Caribbean.
  • 18.470556 -66.720833 2Arecibo – A historic city with access to beaches and the nature of the Karst country, formerly the home of the world’s largest radio telescope.
  • 18.480278 -67.144444 3Aguadilla – Entry point into the western coast famous for its beautiful beaches, surfing and Thai food.
  • 18.233333 -66.033333 4Caguas – The largest inland city and an important entry point into the Cordillera Central.
  • 18.388889 -65.966667 5Carolina – Location of Luis Muñoz Marín International Airport, and the Isla Verde club scene with its hotels and casinos.
  • 18.325833 -65.6525 6Fajardo – Famous for its large marina, bioluminescent bay, and ferries to Vieques and Culebra.
  • 18.201111 -67.139722 7Mayagüez – The largest city in the western coast is a vibrant and historic college town.
  • 18.010833 -66.613611 8Ponce – Puerto Rico’s second city hosts a number of important museums like the Ponce Museum of Art and the Museum of Puerto Rican Music, as well as the Tibes Ceremonial Indigenous Center, and access into the highest mountains in the island.
  • 18.078917 -67.040736 9San Germán – Small town famous for its historic downtown, named a National Historic District with its colonial architecture and Porta Coeli, one of the oldest churches in the Caribbean.

Other destinations [ edit ]

  • Guánica State Forest – (Bosque Estatal de Guánica) is also the name of a small dry forest reserve east and west of the town, the largest remaining tract of tropical dry coastal forest in the world and designated an international Biosphere Reserve in 1981. The park comprising much of the dry forest is known as el bosque seco de Guánica.
  • San Juan National Historic Site – includes forts San Cristóbal, San Felipe del Morro, and San Juan de la Cruz, also called El Cañuelo, plus bastions, powder houses, and three fourths of the city wall. All these defensive fortifications surround the old, colonial portion of San Juan, Puerto Rico and are among the oldest and best-preserved Spanish fortifications of the Americas.
  • El Yunque National Forest – the only tropical rainforest in the U.S. national forest system, a rocky, misty peak covered in waterfalls
  • Mona Island (off of the west coast of PR, halfway to the Dominican Republic) – this island is a secluded island only inhabited by wildlife. You can only go to the island by appointment.
  • Rio Camuy Caverns (in the north/northwest) – a 45-minute guided walking tour of the main cave, Cueva Clara, including a view of the “3rd largest underground river in the world” and an enormous sinkhole.
  • Bioluminescent bay at La Parguera
  • Caja de Muertos Island, or Caja de Muertos for short – is an uninhabited island off the southern coast of Puerto Rico. The name means “Box of the Dead”, which some have linked to the “Dead Man’s Chest” of pirate lore. The island is protected because of its native turtle traffic. Hikers and beachgoers are often seen in the island, which can be reached by ferry or through diving tour operators from the La Guancha Boardwalk sector of Ponce Playa.

Understand [ edit ]

Capital San Juan
Currency United States dollar (USD)
Population 3.2 million (2020)
Electricity 120 volt / 60 hertz (NEMA 1-15, NEMA 5-15)
Country code +1787, +1939
Time zone UTC−04:00
Emergencies 911
Driving side right
edit on Wikidata

Puerto Rico is a self-governing Commonwealth with an area of more than 9,100 km². Famed for its sunny beaches, it boasts a colorful swashbuckling history, tropical forests and a vibrancy of Spanish and American cultures.

History [ edit ]

The Europeans first named it San Juan Bautista in honor of Saint John the Baptist. The island’s present day name, Puerto Rico (Spanish for “Rich Port”) , was the name that Christopher Columbus gave the island. It was then settled by explorer Ponce de Leon and the island was under Spanish possession for over four centuries. The island became United States territory under the Treaty of Paris, which also ended the Spanish-American War. The United States passed Law 600 giving Puerto Rico authorization to create and approve its own constitution, with the United States Congress approval. The relationship between the United States and Puerto Rico is known in English as a “commonwealth”. There is no precise Spanish equivalent to this word; thus locally it is translated as “Estado Libre Asociado” (literally, “associated free state”). Most laws passed by Congress apply to Puerto Rico as they do in the fifty states. While Puerto Rico in general enjoys a greater degree of autonomy than one of the US states, including the right to send its own team to the Olympics, its residents are neither entitled to representation in Congress nor allocated electoral college votes in presidential elections. Nevertheless, as Puerto Ricans are U.S. citizens, they may freely move to any of the 50 states and gain the right to vote by doing so, and people born in Puerto Rico are eligible to run for the U.S. presidency.

Climate [ edit ]

Puerto Rico has a tropical marine climate, which is mild and has little seasonal temperature variation. Temperatures range from 70 to 90 ˚F (21 to 32 ˚C), and tend to be lower at night and up in the mountains. Year round trade winds take part in ensuring the sub tropical climate. The average annual temperature is 26 °C (80 °F). Rainfall is abundant along the north coast and in the highlands, but light along the south coast. Hurricane season spans between June and November, where rain showers occur once a day, almost every day. Periodic droughts sometimes affect the island.

Terrain [ edit ]

Puerto Rico is mostly mountainous, although there is a coastal plain belt in the north. The mountains drop precipitously to the sea on the west coast. There are sandy beaches along most of the coast. There are many small rivers about the island and the high central mountains ensure the land is well watered, although the south coast is relatively dry. The coastal plain belt in the north is fertile. Puerto Rico’s highest point is at Cerro de Punta, which is 1,338m above sea level.

Geography [ edit ]

The island of Puerto Rico is a rectangular shape and is the smallest, most eastern island of the Greater Antilles. It measures almost 580 km of coast. In addition to the principal island, the commonwealth islands include Vieques, Culebra, Culebrita, Palomino, Mona, Monito and various other isolated islands. Puerto Rico is surrounded by deep ocean waters. To the west Puerto Rico is separated from Hispaniola by the Mona Passage which is about 120 km wide and as much as 3,300 m deep. The 8,000-m-deep Puerto Rico Trench is located off the northern coast. Off the south coast is the 5,466-m-deep Venezuelan Basin of the Caribbean. Because Puerto Rico is relatively short in width it does not have any long rivers or large lakes. Grande de Arecibo is the longest river in Puerto Rico which flows to the northern coast. Puerto Rico does not have any natural lakes but it does however have 15 reservoirs.

Talk [ edit ]

Both Spanish and English are the official languages of Puerto Rico, but Spanish is without a doubt the dominant language. Fewer than 50 percent of Puerto Ricans speak English fluently, according to the 2010 U.S. Census. Spanish is the mother tongue of all native Puerto Ricans, and with the exception of San Juan and Guaynabo, traffic signs and such are written exclusively in Spanish. Even in tourist areas of San Juan, employees at fast-food restaurants generally have a somewhat limited comprehension of English. However, people who are highly educated or those who work in the tourism industry are almost always fluent in English. Locals in less touristed areas of the island can usually manage basic English, as it is taught as a compulsory second language in most schools.

Old man playing music in Old San Juan

That said, as anywhere, it’s respectful to make an effort and try to learn at least the basics of Spanish. Average Puerto Ricans appreciate efforts to learn the most widely spoken language of their territory, and most are more than happy to help you with your pronunciation. If you’re already familiar with the language, be aware that Puerto Rican Spanish speakers have a very distinct accent, similar to the Cuban accent, which is full of local jargon and slang unfamiliar to many outside the island. Puerto Ricans also have a tendency to “swallow” consonants that occur in the middle of a word. Puerto Ricans also speak at a relatively faster speed than Central Americans or Mexicans. It is not offensive to ask someone to repeat themselves or speak slower if you have trouble understanding them.

Examples of words that are unique to Puerto Rican Spanish include:

  • china – orange (ordinarily naranja)
  • zafacón – trash can (basurero). Zafacón comes from zafa in southern Spain, derived from an Arab word zafa meaning trash container.
  • chavo – penny (centavo)
  • menudo – loose change. Moneda is coin.
  • flahlai – flashlight (linterna)
  • wikén – weekend (fin de semana)

When the Spanish settlers colonized Puerto Rico in the early 16th century, many thousands of Taíno people lived on the island. Taíno words like hamaca (“hammock”), huracán (“hurricane”), and tabaco (“tobacco”) came into general Spanish as the two cultures blended. Puerto Ricans still use many Taíno words that are not part of the international Spanish lexicon. The Taino influence in Puerto Rican Spanish is most evident in geographical names, such as Mayagüez, Guaynabo, Humacao or Jayuya. You will also find Taino words in other parts of the Caribbean.

The first African slaves were brought to the island in the 16th century. Although 31 different African tribes have been recorded in Puerto Rico, it is the Kongo from Central Africa that are considered to have had the most impact on Puerto Rican Spanish. Many words originating among the Kongo people are used in Puerto Rican Spanish today.

Get in [ edit ]

Since Puerto Rico is a U.S. territory, travelers from outside the United States must meet the requirements that are needed to enter the United States. For travel within the United States, there are no passport controls between the U.S. mainland and Puerto Rico, or vice versa. There are also no customs inspections for travel to and from the U.S. mainland, but the USDA does perform agricultural inspections of luggage bound from Puerto Rico to the U.S. mainland.

By plane [ edit ]

Luis Muños Marín International Airport

Puerto Rico’s main airport is Luis Muñoz Marín International Airport (SJU IATA ) in Carolina, near San Juan. American Airlines, Delta Air Lines, JetBlue, Southwest, Spirit, and United have service from the United States; Air Canada Rouge and WestJet from Canada; American from Venezuela; Avianca from Colombia; Copa Airlines from Panama; JetBlue from the Dominican Republic; and Volaris from Mexico; and Air Europa and Norwegian Air Shuttle from Europe. Cape Air and Vieques Air Link provide domestic air service from other points in Puerto Rico. JetBlue, United, and Spirit have service to the airport in Aguadilla and JetBlue has service to Ponce.

Ceiba Airport has service to Puerto Rican island-cities of Vieques and Culebra on MN Aviation and Vieques Air Link.

As Puerto Rico is part of the US, U.S. Immigration and Customs Laws and Regulations apply. Travel between the mainland and San Juan, Ponce and Aguadilla is the same as if it were between two mainland cities.

Most U.S. and many international airlines offer direct flights from many cities to Puerto Rico. Flights are economical and numerous. SJU is the biggest and most modern airport in the Caribbean and offers all the conveniences and services (McDonalds, Dominos, Starbucks, etc.) of a major city airport. San Juan’s airport has five concourses (labeled terminals A-E) split across two terminals which are connected. JetBlue and Cape Air operate hubs at San Juan.

A secondary commercial airport in San Juan, Fernando Ribas Dominicci Airport, also known as Isla Grande Airport, has limited air service from the Dominican Republic, the United States Virgin Islands, Culebra and Vieques on Cape Air and Vieques Air Link. Ribas Dominicci Airport is located right by old San Juan and close to the Condado Beach and Caribe Hilton Hotels.

If you have lots of luggage, beware there are no baggage carts in the domestic terminal, although there are plenty of baggage porters available to help you for a tip or fee. Luggage Carts are available in the international terminal of the airport. At the exit, a porter will assist you with your luggage for a fee.

Transferring from the airport to your hotel usually requires taking a taxi, although some hotels provide complimentary transportation to their properties in special buses. Puerto Rico Tourism Company representatives at the airport will assist you in finding the right transportation. All major car rental agencies are located at the airport, and others offer free transportation to their off-airport sites.

Typical flight times (outbound flights are slightly longer due to headwinds):

  • Miami 2.5 hours
  • Orlando 2.5 hours
  • Charlotte 3 hours
  • Philadelphia 3.5 hours
  • Washington D.C. 3.5 hours
  • Atlanta 3.5 hours
  • Boston 4 hours
  • New York 4 hours
  • Dallas/Fort Worth 4.25 hours
  • Toronto 4.25 hours
  • Chicago 5 hours
  • Frankfurt am Main 11 hours
  • Madrid 9 hours

Customs [ edit ]

Large sums of money also have to be declared

When departing Puerto Rico to the mainland, your bags will be inspected by the US Department of Agriculture before departure. Generally the same rules apply as when returning to the United States from a foreign country: although certain local fruits such as avocado, papaya, coconut and plantain may be brought back, mangos, soursop, passion fruit, and plants potted in soil may not. In any event, all agricultural items will be checked for disease [dead link] . If you are carrying prescription drugs (especially prescription narcotics) with you, you must have the original prescription with you, or a letter from your physician.

Cruise ship passengers with ship luggage tags are exempt from customs screenings.

By boat [ edit ]

A commercial ferry service connects the west coast city of Mayaguez and Santo Domingo in the Dominican Republic. This service is very popular and convenient way to travel between both cities. Also, more than a million passengers visit the island on cruise ships every year, whether on one of the many cruise lines whose homeport is San Juan, or on one of the visiting lines. No passport is required for U.S. citizens who use this service.

Get around [ edit ]

Public transportation in Puerto Rico is fairly bad: outside the Metro Area (San Juan, Guaynabo, Carolina and Bayamon), there are no scheduled buses or trains. Most travelers choose to rent their own cars, but intrepid budget travelers can also explore the shared cab (público) system.

By taxi [ edit ]

Official Tourism Company-sponsored taxis on the Island are clean, clearly identifiable and reliable. Look for the white taxis with the official logo and the “Taxi Turístico” on the front doors.

Under the Tourism Taxi Program, rates are set for travel between San Juan’s major tourist zones. See San Juan#By taxi for details.

Several other taxi company numbers:

Asociación Dueños de Taxi de Carolina ☏ +1 787-762-6066

Asociación Dueños de Taxi de Cataño y Levittown ☏ +1 787-795-5286

Cooperativa de Servicio Capetillo Taxi ☏ +1 787-758-7000

Cooperativa de Taxis de Bayamón ☏ +1 787-785-2998

Cooperativa Major Taxi Cabs ☏ +1 787-723-2460 or ☏ +1 787-723-1300

Santana Taxi Service, Inc. ☏ +1 787-562-9836

Cars parked in Old San Juan

By car [ edit ]

If you are planning to explore outside of San Juan, renting a car is by far the most convenient way to get around. Rentals are available from the airport as well as larger hotels. There are sometimes long waits of up to an hour when renting a car at that airport, especially with some companies. Rental cars can be had for as little as $28 a day.

Many U.S. mainland car insurance policies will cover insured drivers involved in rental car accidents that occur anywhere in the United States, including outlying territories like Puerto Rico, so check with your own insurer before you rent a car in Puerto Rico. If you have such coverage, you can probably decline collision insurance from the car rental company and request only the loss damage waiver.

Red lights and stop signs are treated like yield signs late at night (only from midnight to 5AM) due to security measures.

The roads can be quite bad, with potholes and uneven pavement. Pools as a result of rainfall can render some smaller roads impassable. Be cautious of other drivers, as turn signals are not commonly used or adhered to. Most natives do not drive like mainlanders are used to. Watch out for cars pulling out in front of you, or crossing an intersection, even if you have right of way. Also, there are many cars with non-functional headlights or tail lights, making driving in traffic even more dangerous. If you are not a very confident, even aggressive driver, you may not wish to drive in urban areas. Speed limits are considered suggestions for the locals (particularly taxi drivers), but high fines should make wise tourists cautious.

Parking in the Old Town of San Juan is virtually non-existent. There is a public parking lot called “La Puntilla”. On weekends you only pay a fixed rate for the whole day and on weekdays you will pay less than $5 for a full day. The lot usually has available parking spaces. Traffic in all major cities is bad during rush hour (8AM-10AM, 4PM-6PM), so give yourself plenty of time coming and going.

Road signs are Spanish-language versions of their U.S. mainland counterparts. However, note that distances are in kilometers, while speed limits are in miles. Gas is also sold by the liter, not by the gallon, and it’s a little bit cheaper than on the mainland.

In addition to the regular free highway (carretera) network, there are three toll roads (autopista) on Puerto Rico. They’re much faster and less congested than the highways, and it’s worth using them if you are in a hurry. Tolls for a 2-axle car range from $0.50 and $1.50. The lanes on the left are reserved for people with RFID (Autoexpreso) toll passes (an electronic pass typically called a speed or E-Z pass in the states), which you probably won’t have on your rental car. Lanes marked with an “A” generally accept only coins. If you need change, head for the lanes marked with a “C”, usually the furthest to the right. Note that if you are heading to Ponce on PR-52, the autopista toll system has gone all RFID, so head to the first “C” booth you come to and buy a travel card if they will let you, or they might require you to buy the Autoexpreso RFID tag for $10. If you put $10 on the tag it will get you to Ponce and back once.

Off the main highways, roads in Puerto Rico quickly become narrow, twisty and turny, especially up in the mountains. Roads that are only one-and-a-half lanes wide are common, so do like the locals do and beep before driving into blind curves. Signage is often minimal, although intersections do almost always show the road numbers, so a detailed highway map will come in handy. Expect hairpin turns in the mountains – experience driving in West Virginia can help a good deal here. Don’t be surprised if you see chickens in the middle of the road – Puerto Rico is one place where the local fowl are still trying to figure out the old joke. They are harmless to vehicles – just drive around them or wait for them to move aside. Something else to look out for is sudden fog and zero visibility; when crossing the central mountain range, keep your car at a slow and steady pace.

Navigating a car can be very challenging because most locals give directions by landmark rather by address and using maps in Puerto Rico can be very challenging for visitors. Google Maps has lately been improving and now most small roads and all major roads are covered. Slight problems include street names either missing or incorrect, and address lookups & business entries (POI’s) either give no result or are wrong. Other online maps suffer the same issues. Note that the larger metro areas, especially San Juan, can have several streets with the same name, so it’s important to know the neighborhood (urbanization) name when communicating with taxi drivers, etc.

Police cars are easy to spot, as by local regulation, they must keep their blue light bar continuously illuminated any time they are in motion. Avoid getting a speeding ticket: fines start at $50 + $5 for each mile above the speed limit. It is also against the law to talk or text on a phone while driving, except when using BlueTooth or a speakerphone. The fine for talking or texting on the phone is $50.

Due to the limitations of public transport in San Juan and the metropolitan area, getting around by car is by far the easiest option. The following table showcases the four types of roads in Puerto Rico.

Highway marker for PR-1

By público [ edit ]

San Germán historic district

A público is a shared taxi service and is much cheaper than taking a taxi around the island, and depending on your travel aspirations, might be cheaper than renting a car. Públicos can be identified by their yellow license plates with the word “PUBLICO” written on top of the license plate. The “main” público station is in Río Piedras, a suburb of San Juan. They’re also known as colectivos and pisicorres.

There are two ways of getting on a público. The easier way is to call the local público stand the day before and ask them to pick you up at an agreed time. (Your hotel or guesthouse can probably arrange this, and unlike you, they probably know which of the multitude of companies is going your way.) This is convenient, but it’ll cost a few bucks extra and you’ll be in for a wait as the car collects all the other departing passengers. The cheaper way is to just show up at the público terminal (or, in smaller towns, the town square) as early as you can (6-7AM is normal) and wait for others to show up; as soon as enough have collected, which may take minutes or hours, you’re off. Públicos taper off in the afternoon and stop running entirely before dark.

Públicos can make frequent stops to pick up or drop off passengers and may take a while to get to their destination terminal, but you can also request to be dropped off elsewhere if it’s along the way or you pay a little extra. Prices vary depending on the size of the público and the distance being traveled. As an example, a small público that can seat three or four passengers from Ponce to San Juan will cost roughly $15, while a 15 passenger público that is traveling between San Juan and Fajardo will cost about $5 each person.

Públicos are not very popular, and many Puerto Ricans without access to a vehicle simply keep the phone numbers for Uber drivers they know in order to arrange rides directly with them.

By ferry [ edit ]

Ferries depart from San Juan and Fajardo, and the most popular arrivals are Cataño, Vieques Island & Culebra Island. Also, the Mayaguez ferry travels between the Dominican Republic and Puerto Rico.

  • Mayagüez, Puerto Rico ☏ +1 787-832-4800 or ☏ +1 787-832-4905
  • San Juan, Puerto Rico ☏ +1 787-725-2643 or ☏ +1 787-725-2646
  • Santo Domingo, Dominican Republic ☏ +1 809-688-4400
  • Santiago, Dominican Republic ☏ +1 809-724-8771

By train [ edit ]

There are no long-distance train services in Puerto Rico. San Juan has a single rapid transit line serving the metro area, but it covers neither the old city nor the resort area of Condado and is thus of very limited utility to most visitors.

By bus [ edit ]

Local bus in Ponce

Autoridad Metropolitana de Autobuses, also known in English as Metropolitan Bus Authority or by its initials in Spanish, AMA, is a public bus transit system based in greater San Juan. It is the only regular scheduled bus system in Puerto Rico. The AMA provides daily bus transportation throughout San Juan, Guaynabo, Bayamón, Cataño, and Carolina through a network of 30 bus routes, including 2 express routes and 3 “Metrobus” routes. It also provides limited service to and from the outlying municipalities of Loíza, Toa Baja and Trujillo Alto. Its fleet consists of 277 regular buses and 54 paratransit vans for handicapped persons. Its ridership is estimated at 112,000 on weekdays.

The AMA bus traveling through Old San Juan

The daily, weekend and holiday bus service from 4:30AM to 10PM with the exception of a few routes that are limited to certain hours and the express routes.

There are two routes which are very reliable, M-I & M-II, commonly called Metrobus (metroboos). MetroBus M1 transit between Old San Juan to Santurce downtown, Hato Rey Golden Mile banking zone and Rio Piedras downtown where a nice open walking street mall and great bargains could be found, the Paseo De Diego. The Metrobus II transit from Santurce to Bayamon city, passing Hato Rey, including Plaza Las Americas Mall and to Guaynabo City. Many interesting places could be found on the routes, like the remains of the first European settlement on the island and the oldest under USA government, the Caparra Ruins (Ruinas de Caparra Museum).

As a tourist staying in the Isla Verde hotel district, be aware there is a bus line going to and from Old San Juan. It costs only 75 cents, but takes 45 minutes to an hour and the right bus comes by irregularly. The bus as of 2022 only takes quarters and no bills, so plan ahead. So the trade-off is between low cost versus your time and convenience. In the rainy months, standing at the bus stop can be uncomfortable.

By plane [ edit ]

Cape Air flies between San Juan (both (SJU IATA ) and Isla Grande (SIG IATA ) airports) and Culebra (CPX IATA ), Mayaguez and Vieques. Vieques Air Link flies between San Juan, Culebra and Vieques, with onward connections from its Vieques hub to other Caribbean islands. Vieques Air Link also flies from Culebra to Vieques and from Ceiba to Vieques. Air Culebra also flies from San Juan to Culebra and Vieques as does Air Flamenco. Air Culebra also flies from Ceiba to Culebra. MN Aviation provides charter flights between San Juan, Culebra and Vieques and from Ceiba to Culebra and Vieques. Tickets from San Juan-SJU to Vieques on Vieques Air Link cost around $250 return (2015), and the flight takes about 30 minutes.

See [ edit ]

There is one UNESCO World Heritage Site on Puerto Rico, namely La Fortaleza and San Juan National Historic Site.

Bioluminescent bay, Vieques

Coffee Plantations Coffee, sugar cane, and tobacco were the three main agricultural products exported by Puerto Rico in the old days. Sugar cane was produced in the hot low-lands by the sea while tobacco and coffee were grown in the mountainous interior of Puerto Rico. A few coffee plantations are still active or have been turned into museums. Most of them can be found and visited in the mountains region just North of Ponce.

Bioluminescent Bays The bioluminescent bays near Fajardo and in Vieques are an experience that should not be missed. The microscopic organisms that live in every drop of water in these bays will glow when they dart away from movement. Take a kayak or boat tour during a new moon for the best results; they’re hard to see during a full moon and impossible to see in sunlight. The bioluminescent bay in Lajas is by far the most famous one to visit, with many kiosks and restaurants there for the traveler to enjoy as well as boat tours.

Do [ edit ]

El Yunque National Forest

El Yunque rainforest is a must-see. At any altitude you’ll see numerous varieties of plant and animal life. If you’re lucky you can catch a glimpse of the endangered Puerto Rican parrot & hear the song of the local Coqui tree frog. Since it is a rain forest, expect it to rain daily and frequently. It’s a good idea to dress as you would for wet weather at home.

Sports Whether you’re dreaming about spectacular surfing waves, a challenging golf course, or the perfect sunbathing beach, Puerto Rico offers the active traveler a tremendous array of opportunities. Surfing and golf compete with tennis, fishing, kayaking, scuba diving, and horseback riding, not to mention windsurfing and parasailing, for your active time. The island has over 15 championship golf courses a short drive away from the San Juan metropolitan area.

Outdoor adventures There is plenty to do outside the metropolitan areas. Many small family owned tour companies provide guided tours of the Central Mountains in Utuado near Río Tanama, Repelling in Arecibo, kayak tours of Lake Guajataka, and horse back riding on the beach in Aguadilla. Some of the tour operators also provide low cost or free lodging.

Snorkel and scuba dive Puerto Rico’s coastlines and minor islands such as Vieques and Culebra are best. They each contain scenic landscapes and a diverse population of wildlife. But be sure that if you book with a snorkel trip—that they guarantee you will be taken to true snorkeling sites. Dive operators (for instance, the outfit named Sea Ventures) have been known to book snorkelers on day trips along with scuba divers, taking them all to deep water sites suited only to scuba diving!

Buy [ edit ]

Money [ edit ]

Exchange rates for U.S. dollars

  • €1 ≈ $1.1
  • UK£1 ≈ $1.2
  • AU$1 ≈ $0.7
  • CA$1 ≈ $0.7
  • Japanese ¥100 ≈ $0.8

Exchange rates fluctuate. Current rates for these and other currencies are available from XE.com

Puerto Rico uses the U.S. dollar, denoted by the symbol “$” (ISO code: USD).

There are plenty of ATMs around the commonwealth. Most are linked to the Cirrus, Plus, American Express and Discover networks.

Shopping [ edit ]

Plaza las Americas is the largest shopping mall in the Caribbean and one of the largest in Latin America. It offers a wide array of stores, eating facilities, and a multi-screen movie theater. Most major U.S. mainland and European mass retailers are located in the mall.

The Condado section of San Juan is home to fine designer stores such as Cartier, Gucci, Ferragamo, Mont Blanc and Dior.

You might want to check out the Belz Factory Outlets and Puerto Rico Premium Outlets (Barceloneta). They house stores like Polo Ralph Lauren, Hilfiger, Banana Republic, Puma, Gap, PacSun, etc.

Most of the large cities on the island have a large regional mall with very familiar international stores.

If you’re looking for local crafts of all sorts, and want to pay less than in Old San Juan while getting to know the island, try going to town festivals. Artisans from around the island come to these festivals to sell their wares: from typical foods, candies, coffee and tobacco to clothing, accessories, paintings and home décor. Some of these festivals are better than others, though: be sure to ask for recommendations. One of the most popular (yet remote) festivals is the “Festival de las Chinas” or Orange Festival in Las Marías.

Don’t forget that Puerto Rico is a large rum-producing island. Hand made cigars can still be found in San Juan, Old San Juan, and Puerta de Tierra. Also a wide variety of imported goods from all over the world are available. Local artesanías include wooden carvings, musical instruments, lace, ceramics, hammocks, masks and basket-work. Located in every busy city are gift shops with the typical tee-shirts, shot glasses, and other gifts that say Puerto Rico to bring home to friends and family. Make sure to visit the Distileria Serralles, the home of Don Q, one of the oldest rums made in Puerto Rico. You would not only enjoy tours of the process of making rum, but a little taste of the rum. They also have a museum and it is an enjoyable place for a warm afternoon in the Enchanted Island.

Eat [ edit ]

Puerto Rico is a drive-through buffet. All you need is a car, an appetite (the bigger the better), time, and the realization that your swimsuit won’t fit as well when you get to your destination. The island has the most diverse culinary offerings in the entire Caribbean. There’s something for everyone. You can enjoy the finest Puerto Rican food at most traditional town squares and also (for those of you who get homesick) have a steak at a place like Morton’s.

Cuisine [ edit ]

Mofongo con camarones Fish with plantain fritters (tostones) and salad A typical Puerto Rican meal: pork chops (chuletas), rice & beans (arroz y habichuelas), a bottle of sofrito and some token greens to appease the tourists

Authentic Puerto Rican food (comida criolla) can be summed up in two words: plantains and pork, usually served up with rice and beans (arroz y habichuelas). It is rarely if ever spicy, and to many visitors’ surprise has very little in common with Mexican cooking.

Plantains (plátanos) are essentially savory bananas and the primary source of starch back in the bad old days, although you will occasionally also encounter cassava (yuca) and other tropical tubers. Served with nearly every meal, incarnations include:

  • mofongo — plantains mashed, fried, and mashed again, when filled up (relleno) with seafood this is probably the best-known Puerto Rican dish of them all
  • tostones — twice deep-fried plantain chips, best when freshly made.
  • amarillos — sweet fried plantain.
  • sopa de plátanos — mashed plantain soup

The main meat eaten in Puerto Rico is pork (cerdo), with chicken a close second and beef and mutton way down the list. Seafood, surprisingly, is only a minor part of the traditional repertoire: the deep waters around Puerto Rico are poorly suited to fishing, and most of the seafood served in restaurants for tourists is in fact imported. Still, fresh local fish can be found in restaurants across the east and west coast of the island, especially in Naguabo or Cabo Rojo respectively.

  • chicharrones — crispy dry pork rinds.
  • chuletas — huge, juicy pork chops, available grilled or deep fried.
  • lechón asado — roast suckling pig, this is the pinnacle of Puerto Rican porkcraft. Served at specialty restaurants, with the Cayey city’s barrio of Guavate off the San Juan-Ponce highway being particularly famous.
  • morcilla — blood sausage
  • pernil de cerdo — pork shoulder with oregano and garlic

A few other puertorriqueño classics include:

  • arroz con gandules — rice with pigeon peas, the unofficial national dish of Puerto Rico
  • arroz con jueyes — rice with land crab meat
  • asopao — a spicy tomato stew with rice and chicken or seafood
  • bacalaitos — salted cod fritters
  • chillo — red snapper, the most common fresh fish on the island
  • empanadillas — fritters of cheese, meat or lobster
  • sofrito — a fragrant sauce of sweet pepper, herbs, garlic and oil, used as base and seasoning for many dishes
  • quenepas — a green grape-like fruit common in summer, don’t eat the skin or seeds (and watch where you put them, they stain clothes easily)
  • sorrullos — corn sticks, which come either sweet or salty

Places to eat [ edit ]

Meals in sit-down restaurants tend to be fairly pricey and most touristy restaurants will happily charge $10–30 for main dishes. Restaurants geared for locals may not appear much cheaper, but the quality (and quantity) of food is usually considerably better. It’s not uncommon for restaurants to charge tourists more than locals, so bring along a local friend if you can! Note that many restaurants are closed on Mondays and Tuesdays.

If you want to eat like a local, look for places that are out of the way. There is a roadside food stand or 10 at every corner when you get out of the cities. Deep-fried foods are the most common, but they serve everything from octopus salad to rum in a coconut. You might want to think twice and consult your stomach before choosing some items – but do be willing to try new things. Most of the roadside stand food is fantastic, and if you’re not hung up with the need for a table, you might have dinner on a beach, chomping on all sorts of seafood fritters at $1 a pop, drinking rum from a coconut. At the end of dinner, you can see all the stars. In the southwest of the island, in Boqueron, you might find fresh oysters and clams for sale at 25 cents apiece.

If you are really lucky, you might get invited to a pork roast. It’s not just food – it’s a whole day – and it’s cultural. Folks singing, drinking, hanging out telling stories, and checking to see if the pig is ready, and staying on topic, you’ll find the pig likely paired with arroz con gandules.

Typical fast food restaurants, such as McDonald’s, Taco Bell, and Wendy’s are numerous in Puerto Rico and are almost identical to their American counterparts with minor exceptions.

Finally, there are some wonderful restaurants, and like everywhere, the best are found mostly near the metropolitan areas. Old San Juan is probably your best bet for a high quality meal in a 5-star restaurant. However if your experimental nature wanes, there are lots of “Americanized” opportunities in and around San Juan. Good luck, keep your eyes open for the next roadside stand, and make sure to take advantage of all the sports to counteract the moving buffet.

Dietary restrictions [ edit ]

Strict vegetarians will have a tough time in Puerto Rico, although the larger towns have restaurants that can cater to their tastes. Traditionally almost all Puerto Rican food is prepared with lard, and while this has been largely supplanted by cheaper corn oil, mofongo is still commonly made using lard, bacon or both. As a general rule, foods that are perceived as more traditional are much more likely to be made with lard.

Drink [ edit ]

Unlike most U.S. territories and states, Puerto Rico’s drinking age is 18. That, coupled with the fact that the U.S. does not require U.S. residents to have a passport to travel between Puerto Rico and the continental U.S., means Puerto Rico is becoming increasingly popular during spring break. Beer and hard liquor is available at almost every grocery store, convenience store, panadería (bakery), connell cabinet shop, and meat shop. There are many bars just off the sidewalk that cater to those of age, especially in San Juan and Old San Juan.

Puerto Rico is famous for its rum and rum drinks, and is the birthplace of the world renowned Piña Colada. Several rums are made in Puerto Rico, including Bacardì, Captain Morgan and Don Q. Rum is, unfortunately, not a connoisseur’s drink in the same way as wine or whiskey, and you may get a few odd looks if you ask for it straight since it is almost always drunk as a mixer. The best rum available in Puerto Rico is known as Ron de Barrilito. It has only been available in the mainland U.S. since the 2020s, and is considered to be the closest to the rums distilled in the Caribbean in the 17th and 18th centuries, both in taste and the way it is distilled. It has an amber-brown color and a delicious, clean, slightly sweet taste. Very refreshing on a hot day with ice and a mint leaf.

The local moonshine is known as pitorro or cañita, distilled (like rum) from fermented sugarcane. It is then poured into a jug with other flavorings such as grapes, prunes, breadfruit seeds, raisins, dates, mango, grapefruit, guava, pineapple, and even cheese or raw meat. Its production, while illegal, is widespread and a sort of national pastime. If you are lucky enough to be invited to a Puerto Rican home around Christmastime, it is likely that someone will eventually bring out a bottle of it. Use caution as it is quite strong, sometimes reaching 80% alcohol by volume (although typical alcohol levels are closer to 40-50%).

Another often-homemade drink is maví, made from fermented tree bark, which is refreshing with a strength and taste about halfway between soft apple cider and beer.

During Christmas season, Puertoricans also drink “Coquito,” an eggnog-like alcoholic beverage made with rum, egg yolks, coconut milk, coconut cream, sweet condensed milk, cinnamon, nutmeg, and cloves. It is almost always homemade, and is often given as a gift during the Christmas holidays. It is delicious, but very caloric. It will also make you very sick if you drink too much of it, so be careful if someone offers you some.

Most stores stock a locally produced beer called Medalla Light that can be purchased for $1–$2 each. Medalla Light is only sold in Puerto Rico, and is first in the Puerto Rican market share. It is comparable in taste to American light beers, i.e. bland and watery. Other beer options for the discriminating drinker include Presidente, a light Pilsner beer from nearby Dominican Republic (note: it’s a different brew from the Dominican version), and Beck’s. Beck’s imported to Puerto Rico and the rest of the Caribbean is a different brew from the one that makes it to the U.S. mainland, and is considered by many to be better. Other beers which have popularity on the island are Budweiser (Bud Lite is not available or very difficult to find), Heineken, Corona and Coors Light, which happen to be one of the prime international markets. Many other imported beers are also available, but usually at a higher price.

Most of the beers sold vary from 10- to 12-ounce bottles or cans. The portions are small (compared to the Mainland) in order to be consumed before the beer has time to warm up.

Tap water is treated and is officially safe to drink, although somewhat metallic-tasting.

If you are an avid coffee drinker, you may find heaven in Puerto Rico. Nearly every place to eat, from the most expensive restaurants to the lowliest street vendors, serves coffee that is cheap, powerful, and delicious. Puerto Ricans drink their coffee in a way particular to the Caribbean, known as a café cortadito, which is espresso coffee served with sweetened steamed milk. A cup of coffee at a good panadería is rarely more than $1.50. Although coffee was once a formidable component of Puerto Rico’s agriculture, its domestic production has declined significantly and most coffee sold in Puerto Rico is actually from Brazil or Colombia. However, indigenous coffee is experiencing a comeback, with a variety of excellent brands such as Alto Grande, Yaucono, Altura, and Café Rico. Puerto Rico’s best coffee is now some of the most expensive and exclusive in the world, and a box of estate-grown coffee is an indispensable souvenir for the passionate coffee lover.

For those who want non-alcoholic drinks, horchata is a popular drink in Puerto Rico that is made from vanilla, cinnamon and sesame seeds, and differs significantly from its better-known Mexican counterpart.

As a legacy of Puerto Rico’s status as one of centers of world sugarcane production, nearly everything is drunk or eaten with sugar added. This includes coffee, teas, and alcoholic drinks, as well as breakfast foods such as avena (hot oatmeal-like cereal) and mallorcas (heavy egg buns with powdered sugar and jam). Be aware of this if you are diabetic.

Sleep [ edit ]

Night view of Puente Dos Hermanos, Old San Juan

There are over 12,000 hotel rooms in Puerto Rico and 50% are located in the San Juan area.

  • All major international hotel chains have properties in Puerto Rico. Guests can expect a high level of service even in lower quality properties. The San Juan area is very popular and perennially full of visitors but also suffers from a shortage of hotel rooms which results in high prices during the winter season. New developments on the horizon look to alleviate this problem.

International chains such as Sheraton, Westin, Marriott, Hilton, Ritz-Carlton, Holiday Inn as well as some luxurious independent resorts offer very reliable accommodations. There is a boom underway in boutique hotel construction which promise a higher level of service and Miami-chic appeal. Most large cities have at least one international chain hotel.

There are properties to rent, buy, or lease available, whether it is a quiet home or a vacation rental. There are also many fully furnished apartments you can rent by the day, week and month, especially in Old San Juan. These are usually inexpensive, clean and comfortable and owned by trustworthy people. They are located mostly in the residential area, which is safe (day and night), and within walking distance to everything from museums to nightlife.

See the San Juan section for contact numbers for hotels and short-term rental apartments.

Learn [ edit ]

Most universities in Puerto Rico are accredited by US authorities and they offer quality educational programs. It’s very easy to find Spanish courses as well as learn to dance salsa.

Puerto Rico has 3 ABA-accredited law schools which are very competitive. The University of Puerto Rico Law School is very friendly towards international students and is a great option for foreigners looking for a quality, cheap education (subsidized by the government) that is less than 10 minutes from a beach!

Also the island has major medical teaching centers which are internationally acclaimed such as the University of Puerto Rico Center for Medical Sciences and the Ponce School of Medicine.

Work [ edit ]

There is a small international workforce on the island. In general, it’s possible to find a nice job on the island doing various things. The island is full of international businesses which look for skilled labor all the time. Tourism is obviously a big industry for Puerto Rico. Also, the majority of pharmaceutical companies can be found here and the island plays a very important part in pharmaceutical manufacturing for the U.S. and other places in the world.

Stay safe [ edit ]

If you look at the statistics, it’s clear that Puerto Rico has a crime problem, but tourists generally encounter no major problems when simply applying common sense. The tourist areas of San Juan and Ponce are heavily patrolled by police, and violent crime directed against tourists is extremely rare. The main problem is theft: never leave your belongings unattended anywhere (on the beach, in a restaurant/bar, etc.) The crime rate is lowest in the wealthier suburbs outside major metropolitan areas, such as Isla Verde, Condado, San Patricio, and Guaynabo. Car theft is a minor issue, so park your car in a garage and don’t leave valuables inside.

State police patrol car

After the traditionally high murder statistics peaked in 2011, the FBI increased its involvement in Puerto Rico, taking charge of a large number of cases as well as addressing corruption and other problems in the island’s police force. This FBI involvement and other initiatives to increase public safety seem to be paying off, as the island has seen a promising decline in heavy crime over the past few years. Like all cities in the US, serious crime is concentrated in the densely populated metropolitan cities of San Juan and Ponce. Most of it is committed by the youth or young adults, and almost always there’s a connection to the drug trade. Puerto Rico’s history of rampant and staggering drug smuggling during the 1970s is now mostly over thanks to a beefed-up law enforcement presence, but the island’s location still makes it a major point of entry for narcotics into the US. Make sure to stay away from public housing complexes known as caseríos, which are numerous and widespread throughout the island, and avoid shanty slums as well (La Perla in San Juan). These are frequently the location of drug dealers and other illegal activity as well as violent crime. If you must venture into such a location, do so during the day, try to blend in and avoid attracting attention, and be polite at all times.

Beggars are common in large cities and tourist attractions. If you feel you are being harassed, a firm “No” will usually suffice.

Stay healthy [ edit ]

Freshwater lakes and streams in metropolitan areas are often polluted so avoid going in for a dip. You can, however, find freshwater streams and ponds in the rain forest that are safe to swim in. Generally, if you see Puerto Ricans swimming in it then you are probably okay, especially high in the rain forest. Puerto Rico is a tropical island, but is free of most diseases that plague many other tropical countries of the Caribbean and the world. Tap water is safe to drink almost everywhere, and your hosts will let you know if their water is suspect. Bottled water, if necessary, is available, at grocery and drugstores in gallons, and most small stores have bottled water as well.

Medical facilities are easily available all around the Island, and there are many trained physicians and specialists in many medical fields. There are a number of government as well as private hospitals. Health services are fairly expensive. Keep in mind that a visit to the doctor may not be as prompt as one is used to, and it is common to have to wait quite some time to be seen (three to four hours would not be exceptional).

Visitors should expect a high level of quality in their medical service – it is comparable to the U.S. mainland. Drug stores are plentiful and very well stocked. Walgreens is the biggest and most popular pharmacy chain, although Wal-Mart, K-Mart, and Costco offer medicines, as do numerous smaller local chains.

Respect [ edit ]

Puerto Rican flag

Politeness and a simple smile will get you far. Unspoken rules regarding personal space differ somewhat from the American mainland; people generally stand closer together when socializing. For either gender, it is very common to customarily kiss on one cheek when greeting a female. This is never done by a male to another male (except between relatives). Puerto Rican society is generally very social, and you will commonly see neighbors out at night chatting with each other.

It is wise in some cases to avoid discussing the island’s politics, especially with regards to its political status with the United States. Arguments are often very passionate, and can lead to heated debates. In the same manner it may be wise not to discuss the political parties either, as Puerto Ricans can be very passionate about the party they affiliate with. Puerto Rico has 3 political parties, marked (among other things) by different stances towards the relation to the United States: PNP (statehood), PPD (commonwealth) and PIP (independence). PNP and PPD share the majority of the voters, whilst PIP has a relatively negative rating.

It is fairly common for attractive women to have cat calls, whistles, and loud compliments directed at them. These are usually harmless and it is best to just ignore them.

Puerto Ricans love board games. Some would even say that the national game of Puerto Rico is dominos. It is a very common pastime, especially among older people. In some rural towns, it is common to see old men playing dominos in parks or the town square. Chess is also popular. Either a chess set or a box of dominos makes a great gift.

Respect for the elderly is very highly valued in Puerto Rico. When saying goodbye to an older person, it is a gesture of great respect to say “Bendicíon” (a request for his/her blessing), to which s/he will respond, “Díos te lo bendigan” (“May God bless you”).

LGBTQ visitors will find Puerto Rico a far more tolerant destination than many in the Caribbean (particularly the Anglophone Caribbean). Same-sex marriage was legalized in 2015, and discrimination in public accommodations against LGBTQ people is against the law. Nevertheless, Puerto Rico is still far behind Western Europe in this respect, and more comparable to the American South than the US coasts in its attitudes. Open displays of affection will be met with stares and catcalls, but the likelihood that a tourist will encounter open hostility is very low. Youth are usually much more open than the older generation. The most gay-friendly areas are in San Juan, particularly Condado, Santurce and Hato Rey.

Connect [ edit ]

Cellular phones [ edit ]

View of Caguas Many buildings in Old San Juan are painted in pastel colors.

Puerto Rico has a modern cellular network. All the major US carriers are represented and are not roaming for US subscribers with nationwide plans. Services are provided by Claro (owned by América Móvil) and the US-based telcos, T-Mobile US (which also merged with Sprint), and AT&T (which sold its network to Liberty Latin America in Nov 2020).

Voice coverage [ edit ]

All of the major metro areas have solid coverage with all carriers. For rural areas and the islands Culebra and Vieques, coverage is pretty good but can be spottier than in the states and you may find poor or no coverage at the beaches. AT&T/Liberty is generally regarded to have the best voice coverage, followed by T-Mobile, and Claro.

Data coverage [ edit ]

T-Mobile has 3G, 4G LTE, and 5G data in the major metro areas, averaging over 1,500 kbit/s or higher, but they only have 2G outside those areas. Personal hot spots work well for streaming and other uses in the 3G areas.

AT&T/Liberty has the most consistent and by far the fastest data coverage on the island, with solid 4G LTE/HSPA+ and 3G coverage in the metro areas and 3G or 2G in the rural areas. Data rates average around 500 kbit/s on 3G and speeds on the 4G LTE network can be up to 10 times fast than 3G. Personal hot spots work well for streaming and other uses in the 3G and 4G areas.

Claro also has 3G and 4G LTE data. Verizon Wireless also uses Claro’s network for roaming coverage and Verizon Wireless customers won’t be subject to any charges when using Claro’s Network in Puerto Rico.

Internet [ edit ]

Public access internet penetration is not yet as good as in the mainland US or in Europe. Internet cafes exist but are not very common, although some cafes, such as Starbucks, and restaurants, such as Subway, provide free WiFi. Some of the major metro areas provide free WiFi zones, such as along Paseo de la Princesa in Old San Juan, but these tend to be slow and unreliable. There is no free WiFi at the primary airport, Luis Muñoz Marín International Airport (SJU). Most hotels provide wired or wireless (or both) internet for guests, either for free or a fee, however many motels do not. Puerto has continually strived to improve the Internet on the island.

Mail [ edit ]

Puerto Rico uses the U.S. Postal Service with zip codes 00601-00795 and 00901-00988 with a state code of “PR”. Postage to the United States (including Alaska and Hawaii), St Thomas, and to overseas U.S. military and diplomatic posts (with APO, FPO or DPO addresses) are the same domestic rates as it would be to send something within Puerto Rico and to Vieques and Culebra Islands.

Cope [ edit ]

Consulates [ edit ]

  • Denmark (Honorary) , 360 San Francisco St, San Juan , ☏ +1 787-725-2532 , fax : +1 787-724-0339 , operations@continentalshipping.com .
  • Portugal (Honorary) , 416 San Leandro, San Juan , ☏ +1 787-755-8556 , duartedasil@worldnet.att.net .
  • Spain , Edificio Mercantil Plaza 11F, Hato Rey , ☏ +1 787-758-6090 , fax : +1 787-758-6948 , cgesp.pr@correo.maec.es .
  • Sweden (Honorary) , 166 Ave. de la Constitución, San Juan , ☏ +1 787 289-9250 , sanjuan@consulateofsweden.org .
This region travel guide to Puerto Rico is a usable article. It gives a good overview of the region, its sights, and how to get in, as well as links to the main destinations, whose articles are similarly well developed. An adventurous person could use this article, but please feel free to improve it by editing the page.

Кампания Пуэрто-Рико – Puerto Rico campaign

Кампания в Пуэрто-Рико — американская военная морская и наземная операция на острове Пуэрто-Рико во время испано-американской войны . Наступление началось 12 мая 1898 года, когда ВМС США атаковали столицу Сан-Хуан . Хотя ущерб, нанесенный городу, был минимальным, американцам удалось установить блокаду городской гавани, залива Сан-Хуан . 22 июня крейсер « Изабель II » и эсминец « Террор» нанесли испанский контрудар , но не смогли прорвать блокаду и « Террор» был поврежден.

Сухопутное наступление началось 25 июля, когда 1300 пехотинцев во главе с генерал-майором Нельсоном А. Майлзом высадились у побережья Гуаники . Взяв под контроль первую стычку, американцы продвинулись к Коамо , где вступили в бой с пуэрториканскими и испанскими войсками. Битва завершилась, когда солдаты союзников отступили после того, как в битве осталось двое убитых на их стороне и четверо на стороне американцев. Соединенные Штаты смогли захватить контроль над Фахардо 1 августа, но были вынуждены уйти 5 августа после того, как группа из 200 пуэрториканско-испанских солдат во главе с Педро дель Пино взяла под свой контроль город, в то время как большинство гражданских жителей бежали в рядом маяк. Американцы столкнулись с более сильным сопротивлением по мере продвижения к внутренней части главного острова. Они участвовали в двух перекрестных огнях на реке Гуамани и Коамо , оба из которых были безрезультатными, поскольку союзные солдаты отступили. Сражение в Сан-Хермане завершилось аналогичным образом, когда испанцы отступили к Ларесу .

9 августа 1898 года американские войска, преследовавшие части, отступавшие из Коамо и Асоманте, встретили сильное сопротивление в Айбонито и отступили после того, как шестеро их солдат были ранены. Через три дня они вернулись, усиленные артиллерийскими частями, и предприняли внезапную атаку. Примерно через час боя испанские артиллерийские батареи замолчали. Американские орудия продвинулись примерно на 2150 ярдов и заняли позиции, но солдаты сообщили, что видели поблизости испанское подкрепление, и орудия были отведены обратно на главную линию. Незадолго до начала флангового движения против испанцев все военные действия в Пуэрто-Рико были приостановлены 13 августа после того, как президент США Уильям Мак-Кинли и посол Франции Жюль Камбон , действовавшие от имени правительства Испании, подписали перемирие , по которому Испания отказалась от своего суверенитет над территориями Пуэрто-Рико, Кубы, Филиппин и Гуама.

  • 1 прелюдия
    • 1.1 Испанские приготовления
    • 1.2 Американские препараты
    • 2.1 Первые действия
    • 2.2 Бомбардировка Сан-Хуана
    • 2.3 Вторая битва при Сан-Хуане
    • 2.4 Третья битва при Сан-Хуане
    • 3.1 Приземление в Гуанике
    • 3.2 Первая стычка
    • 3.3 Вторжение
    • 3.4 Битва при Яуко
    • 3.5 Битва при Фахардо
    • 3.6 Битва при Гуаяме
    • 3.7 Битва у моста через реку Гуамани
    • 3.8 Битва при Коамо
    • 3.9 Битва при Сильва-Хайтс
    • 3.10 Битва при Асоманте
    • 3.11 Катастрофа Гуасио
    • 4.1 Парижский договор 1898 г.
    • 4.2 «Американизация» Пуэрто-Рико
    • 4.3 Гражданские беспорядки
    • 4.4 Конец военного правления и подъем сахарной экономики
    • 4.5 54 года после окончания кампании в Пуэрто-Рико

    Прелюдия

    В 1890 году капитан Альфред Тайер Махан , член Военного совета военно-морского флота и ведущий стратег США, написал книгу под названием «Влияние морской мощи на историю», в которой он выступал за создание большого и мощного флота по образцу Королевского флота . . Часть его стратегии предусматривала приобретение колоний в Карибском море, которые служили бы угольными и военно-морскими станциями, а также стратегическими точками обороны при строительстве перешейкового канала .

    Эта идея не была новой, поскольку Уильям Х. Сьюард , бывший государственный секретарь при администрациях различных президентов, в том числе Авраама Линкольна и Улисса Гранта , подчеркивал, что канал должен быть построен либо в Гондурасе , Никарагуа , либо в Панаме и что Соединенные Штаты Штаты аннексируют Доминиканскую Республику и покупают Пуэрто-Рико и Кубу. Идея аннексии Доминиканской Республики не получила одобрения Сената США, и Испания не приняла 160 миллионов долларов, которые США предложили для Пуэрто-Рико и Кубы. Махан сделал следующее заявление в военное министерство: «Поэтому, не имея заграничных учреждений, будь то колониальных или военных, военные корабли Соединенных Штатов во время войны будут подобны наземным птицам, неспособным улететь далеко от своих берегов. Чтобы обеспечить отдых места для них, где они могут уголь и ремонт, было бы одной из первых обязанностей правительства, предлагающего себе развитие мощи нации на море».

    Флаг Временного батальона № 3 Пуэрто-Рико (3-й временный батальон Пуэрто-Рико)

    С 1894 года Военно- морское училище разрабатывало планы войны с Испанией. К 1896 году Управление военно-морской разведки подготовило план, который включал военные действия в водах Пуэрто-Рико. Мало того, что Пуэрто-Рико считался ценной военно-морской базой, Пуэрто-Рико и Куба также были богаты ценным коммерческим товаром, которого не хватало Соединенным Штатам: сахаром.

    15 февраля 1898 года военный корабль США « Мейн » взорвался и затонул в гавани Гаваны на Кубе. По словам ведущего эксперта по оружию ВМФ Филипа Алджера, взрыв произошел из-за возгорания угля, в результате которого воспламенился резервный магазин из шести тонн пороха, большая часть которого уже разлагалась из-за влажного климата. Однако Соединенные Штаты направили Испании ультиматум о выводе войск с Кубы после затопления Мэна . В ответ Испания разорвала дипломатические отношения с США, и 23 апреля 1898 года Испания объявила войну . 25 апреля Конгресс США объявил, что состояние войны между Соединенными Штатами и Испанией существует с 20 апреля. Одной из основных целей Соединенных Штатов в испано-американской войне было получение контроля над испанскими владениями в Атлантике. Пуэрто-Рико и Куба — и их владения в Тихом океане — Филиппины и Гуам .

    27 апреля американские корабли, монитор USS Puritan , броненосные крейсера USS New York и USS Cincinnati , обстреляли испанские укрепления в заливе Матансас на Кубе. К 16 июля американские и испанские войска подписали перемирие у Арболь-де-ла-Пас (большое дерево сейба ) в Сантьяго-де-Куба , положившее конец боевым действиям на Кубе и в ее водах. Затем Соединенные Штаты направили свои безраздельные военные ресурсы в Пуэрто-Рико. Два лидера пуэрториканского отделения Кубинской революционной партии, доктор Хулио Дж. Хенна и Роберто Х. Тодд, написали президенту США Мак-Кинли письмо с просьбой включить Пуэрто-Рико в любую интервенцию, запланированную для Кубы, уже 10 марта. Они даже предоставили правительству США информацию об испанском военном присутствии на острове.

    Испанские препараты

    21 апреля 1898 года Газета Пуэрто-Рико ( la Gaceta de Puerto Rico ) опубликовала указ о введении военного положения на острове, приостанавливающем действие всех конституционных прав в связи с подготовкой к войне.

    С началом войны испанская корона направила 1-й, 2-й и 3-й временные батальоны Пуэрто-Рико для защиты Кубы от американцев, истощив пуэрториканские войска на острове. 1-й пуэрториканский временный батальон, состоящий из кавалерии Талавера и артиллерии Круппа , был отправлен в Сантьяго-де-Куба , где они сражались с американскими войсками в битве при Сан-Хуан-Хилл . После боя пуэрториканский батальон потерял в общей сложности 70 человек, включая убитых, раненых, пропавших без вести и пленных. Назначенный испанцами губернатор Пуэрто-Рико Мануэль Масиас-и-Касадо объявил военное положение , решив сопротивляться американским войскам. Он заявил: «Провидение не допустит, чтобы в этих странах, открытых испанским народом, эхо нашего языка когда-либо перестало быть слышно, а наш флаг исчез на глазах. Да здравствует Пуэрто-Рико, всегда Испанский. Да здравствует Испания». Масиас-и-Касадо надеялся, что предоставление автономии гарантирует, что пуэрториканцы останутся верными испанской короне.

    американские препараты

    Эдвин Эмерсон мл.
    Карта, нарисованная Рудольфом Рифколем и переданная Эдвину Эмерсону-младшему.

    24 мая 1898 года в письме Теодору Рузвельту Генри Кэбот Лодж написал: «Порто-Рико не забыт, и мы хотим, чтобы он был».

    Испанская корона не знала, что в то время Соединенные Штаты успешно проникли на остров с рядом шпионов, среди которых были Генри Ховард Уитни , Генри Уорд, Джордж Бронсон Бреа, Уильям Фримен, Джеймс Дьюэл, Фредерик Обер и Эдвин Эмерсон . младший

    Согласно рассказу, опубликованному в журнале Century в сентябре 1898 года, Эдвин Эмерсон-младший выдавал себя за немецкого журналиста. Он представился консулу Германии в Сент-Томасе и спросил имена пуэрториканцев немецкого происхождения, у которых он мог бы взять интервью. Среди имен, которые дал ему консул, было имя семьи Рифколь из города Маунабо . По прибытии в город Маунабо он встретил 14-летнего Рудольфа В. Рифколя и спросил у парня по- немецки , есть ли у него карта Пуэрто-Рико (Эмерсон потерял свою). Рифколь ответил утвердительно, однако он явно был слишком большим для использования Эмерсоном. Рифколь вернулся домой, не зная, что Эмерсон был шпионом, и быстро нарисовал еще один с изображением основных портов и гаваней Пуэрто-Рико. Эмерсон использовал карту, и некоторые считают, что он, возможно, передал карту командующему армией США Нельсону А. Майлзу , что повлияло на решение Майля о точках высадки для вторжения в Пуэрто-Рико. Фотокопия карты Рифколя была опубликована в статье в Century .

    Военно-морская кампания в Пуэрто-Рико (8 мая – 13 августа).

    Первые действия

    15-сантиметровая пушка Ordoñez, открывшая огонь по Йельскому университету

    Первое столкновение между воюющими сторонами произошло 8 мая 1898 года, когда переоборудованный лайнер USS Yale захватил испанское грузовое судно Rita в заливе Сан-Хуан. 9 мая Йель провел короткое сражение с испанским вспомогательным крейсером « Альфонсо XIII » , в результате которого испанцы одержали победу. Примерно в это же время капитан Анхель Риверо Мендес был назначен командующим испанскими войсками в крепости Сан-Кристобаль в Сан-Хуане. 10 мая, когда Йельский университет вернулся в залив Сан-Хуан, Риверо-Мендес приказал своим людям открыть огонь по пароходу из 15-сантиметровой пушки Ордоньеса в первой атаке американских войск в Пуэрто-Рико во время испано-американской войны . За свои действия Риверо-Мендес был награжден «Cruz de la Orden de Merito Militar» (Крест ордена «За военные заслуги») первой степени.

    Бомбардировка Сан-Хуана

    Контр-адмирал Уильям Т. Сэмпсон во время испано-американской войны

    Бомбардировка Сан-Хуана или Первая битва при Сан-Хуане (не путать с битвой при холме Сан-Хуан или битвой за Рио-Сан-Хуан-де-Никарагуа ) относится к американской морской атаке на укрепления Сан – Хуана, Пуэрто-Рико . во время испано-американской войны . Американское военно-морское командование считало, что основная часть испанского флота под командованием адмирала Паскуаля Сервера-и-Топете двигалась с островов Зеленого Мыса на Антильские острова и, в конечном итоге, в Пуэрто-Рико. С этим пониманием контр-адмирал Уильям Т. Сэмпсон и эскадра из десяти американских боевых кораблей, линкоров USS Iowa , Indiana , New York , крейсеров USS Montgomery и Detroit , мониторов USS Amphitrite и Terror , торпедного катера USS Porter , двух неопознанных вспомогательных крейсеров , и невооруженный угольщик вышел из Гаваны в полдень 2 мая, направляясь в Пуэрто-Рико. Сэмпсон намеревался перехватить и уничтожить испанскую эскадру, а затем перейти к атаке второстепенных береговых целей — замков , фортов и батарей Сан-Хуана . Он не знал, что Топете уже ускользнул от них и направил свою эскадру в залив Сантьяго .

    Бомбардировка

    12 мая эскадра Сэмпсона прибыла в Сан-Хуан, обнаружив пустую гавань. Воспользовавшись ситуацией и в качестве упражнения для своих непроверенных артиллеристов, Сэмпсон приказал обстрелять городские цитадели. Капитаны Рамон Ача Кааманьо и Хосе Антонио Ириарте были среди тех, кто защищал город от Кастильо-Сан-Фелипе-дель-Морро . Под их командованием находились три батареи, вооруженные не менее чем тремя 15-сантиметровыми пушками Ордоньеса. Бой длился три часа и привел к гибели Хусто Эскивиса, первого пуэрториканского солдата, погибшего в кампании Пуэрто-Рико. Кааманьо был награжден «Cruz de la Orden de Merito Militar» (Крест ордена «За военные заслуги») первой степени за свои действия.

    Нанеся большой урон испанской обороне и получив незначительные повреждения из-за нехватки угля и боеприпасов, Сэмпсон приказал прекратить огонь и вернулся в Гавану , Куба , а затем в Ки-Уэст, Флорида, для ремонта и снабжения.

    Вторая битва при Сан-Хуане

    Бомбардировка Сан-Фелипе-дель-Морро

    22 июня 1898 года военный корабль США « Сент-Пол » под командованием капитана Чарльза Сигсби прибыл в залив Сан-Хуан с Кубы и присоединился к блокаде. Вскоре после полудня старый испанский крейсер Isabel II вышел из Сан-Хуана, чтобы вступить в бой с Сент-Полом при поддержке береговых батарей. Изабелла II безуспешно открыла огонь по Святому Павлу с большого расстояния, пытаясь прорвать блокаду. Испанский эсминец « Террор» , пришвартованный в Сан-Хуане для ремонта, попытался прикрыть отход крейсера торпедной атакой, но был сорван, когда его руль был поврежден прямым попаданием « Сент-Пола » . Потеряв управление, «Террор» непреднамеренно развернулся бортом, что позволило « Сент-Полу » нанести прямой удар вблизи ватерлинии « Террора » , выведя из строя один из двигателей и заставив его накрениться. Террор отказался от атаки и вернулся в порт в сопровождении Изабеллы II . 26 июня USS Saint Paul был заменен USS Yosemite , продолжавшим блокаду залива Сан-Хуан.

    Третья битва при Сан-Хуане

    Капитан Анхель Риверо Мендес

    28 июня 1898 года американский вспомогательный крейсер USS Yosemite вступил в бой с эскадрой испанских боевых кораблей. Эта эскадра состояла из одного крейсера, двух канонерских лодок и одного блокадника. Во время боя SS Antonio López , трансокеанский пароход, принадлежащий Compañía Transatlántica Española , перевозивший необходимый военный груз, преследовался Йосемити , пока испанское грузовое судно не село на мель в Энсенада Хонда , Пуэрто-Рико, со своим ценным грузом. Капитан Кааманьо отвечал за подъем груза с корабля, и люди под его командованием быстро вывезли с корабля как можно больше груза. Отчаянные усилия оказались плодотворными, и почти весь груз был извлечен из скитальца , за исключением незначительных предметов и пушки, упавшей за борт во время попыток спасения.

    15 июля крейсер USS New Orleans прибыл, чтобы сменить Йосемити , и на следующий день быстро прикончил Антонио Лопеса , выпустив по судну двадцать зажигательных снарядов и потопив его. Хотя Антонио Лопес был потоплен, ее груз был успешно доставлен и гарантировал, что любое американское нападение на Сан-Хуан встретит более сильное сопротивление. Кааманьо был награжден «Cruz de la Orden de Merito Naval» (Крестом ордена «За военно-морские заслуги») от правительства Испании.

    Жители Сан-Хуана были в ярости из-за капитана Риверо-Мендеса и обвиняли его в разрушениях, нанесенных их городу американскими бомбардировками. Из этих взаимных обвинений ничего не вышло, и капитану Риверо-Мендесу было приказано передать ключи от всех военных объектов в Сан-Хуане капитану армии США Генри А. Риду после подписания Парижского договора 1898 года.

    Наземная кампания в Пуэрто-Рико (25 июля – 13 августа)

    Приземление в Гуанике

    Генерал-лейтенант Нельсон А. Майлз

    Испанские силы ожидали, что американцы атакуют северную часть острова, и сосредоточили свою оборону вокруг Сан-Хуана и Аресибо. Испанское правительство также знало о запланированной высадке американцев в Фахардо , расположенном на восточном побережье, и укрепило этот город. Однако южные и западные районы Пуэрто-Рико остались практически без защиты.

    После захвата Кубы президент Уильям Мак-Кинли одобрил сухопутное вторжение в Пуэрто-Рико через Фахардо , принимая во внимание, что испанцы укрепили Сан-Хуан, где они ожидали первоначального нападения. Конвой кораблей покинул Тампу, штат Флорида, и 21 июля другой конвой, в который входили авианосцы USS Yale , USS Massachusetts , USS Gloucester и USS Dixie , отправился из Гуантанамо в четырехдневное путешествие в Пуэрто-Рико.

    Генерал-майор Майлз путешествовал на борту USS Yale . Приближаясь к проливу Мона , который отделяет Пуэрто-Рико от острова Эспаньола на востоке, Майлз решил высадить свои войска в южной части острова, выбрав Гуанику в качестве зоны высадки. Майлз отправил патрульные катера, чтобы уведомить все остальные конвои о своем решении и приказать им следовать в Гуанику. Решение Майлза изменить место вторжения было основано на его убеждении, что город Фахардо будет укреплен, и он опасался, что испанские прибрежные артиллерийские катера помешают высадке в Фахардо.

    Маяк Гуаника около 1893 г.

    25 июля генерал Майлз, 1300 солдат пехоты из 3300 человек, которые были назначены для первоначального вторжения, и конвой кораблей под командованием капитана ВМС США Фрэнсиса Дж. Хиггинсона из USS Massachusetts прибыли в залив Гуаника. В состав конвоя входили следующие корабли ВМФ и военные корабли: USS Yale с генералами Майлзом и Джорджем А. Гарретсоном , USS Windom с генералом Гаем В. Генри , USS Columbia , USS Gloucester , USS Dixie , USS Wasp и транспорты армии США. Лампасас , юнионист , Стиллуотер и специалист . Также использовались два захваченных испанских корабля, Nueces и Rita , которые были конфискованы USS Yale в качестве военных призов .

    В 1898 году Гуаника была небольшим районом в пределах юрисдикции города Яуко . Всего в нем было 60 домов, и его единственной защитой были одиннадцать членов 4-го Воланте де Яуко, отряда пуэрториканского ополчения под командованием лейтенанта Энрике Мендеса Лопеса. Когда смотритель маяка Гуаника Робустиано Ривера заметил приближающийся конвой, он немедленно предупредил жителей баррио. Все жители, за исключением Агустина Барренечеа, Висенте Феррера, Хуана Марии Морсильо, Симона Меджила, Сальвадора Муньоса, Корнелио Серрано и Паскуаля Елены, которые приветствовали захватчиков, покинули свои дома и присоединились к Ривере в его путешествии в Яуко, где он сообщил новости. сил вторжения мэру города.

    Первая стычка

    Десантная группа Глостера

    « Глостер » был первым кораблем, бросившим якорь в заливе Гуаника. Двадцать восемь матросов и морских пехотинцев под командованием лейтенантов Х. П. Хьюза и Вуда сошли с корабля на плотах и ​​высадились на берег. Морские пехотинцы спустили испанский флаг с флагштока на пляже и заменили его американским флагом . Затем они приступили к установке пулеметного гнезда и установили по периметру колючую проволоку . Первая наземная стычка в Пуэрто-Рико между пуэрториканским ополчением и американскими войсками произошла, когда лейтенант Мендес Лопес и его люди атаковали американцев и открыли огонь. Во время последовавшего небольшого боя американцы открыли ответный огонь из своего пулемета, и Глостер начал обстрел испанских позиций. Лейтенант Мендес Лопес и трое его людей были ранены, и отряд ополченцев был вынужден отступить в город Яуко.

    Вторжение

    Генерал Нельсон Майлз и другие солдаты на лошадях в Пуэрто-Рико.

    После того, как стычка закончилась, люди из Лампасаса высадились на берег, чтобы обезопасить территорию и построить посадочный док. Высадились 3300 американских солдат под командованием генерала Майлза. Высадившимися частями были 6-й добровольческий полк Иллинойса и Массачусетса, артиллерийский дивизион, пять батарейных рот, две инженерные роты и медицинский отряд. Люди, не покинувшие район Гуаника, присягнули на верность Соединенным Штатам. Гарретсон назначил Агустина Барренечеа мэром Гуаники, а Симона Меджила – начальником полиции. Днем 25-го Гарретсон покинул Гуанику с семью ротами 6-го Массачусетского полка и одной ротой 6-го Иллинойского полка и направился в сторону Яуко.

    Военный министр Рассел А. Алджер узнал о высадке в Гуанике на следующий день, когда прочитал отчет Ассошиэйтед Пресс в местной газете Вашингтона, округ Колумбия . Военное министерство приказало Майлзу вторгнуться в Пуэрто-Рико через Сан-Хуан, и поэтому Алджер был совершенно удивлен этим отчетом. Майлз был бы подвергнут дисциплинарным взысканиям, если бы вторжение не прошло так гладко. Элджер получил следующую телеграмму от Майлза через три дня после вторжения: «Испанские войска отступают из южной части Пуэрто-Рико. Это процветающая и красивая страна. Армия скоро будет в горном районе. здоровья и духа.Не предвидеть непреодолимых препятствий в будущих результатах.Результаты до сих пор были достигнуты без потери ни одной жизни.

    Битва при Яуко

    Подполковник Франсиско Пуч

    После того, как Ривера, смотритель маяка Гуаника, уведомил Атилио Газтамбиде, мэра города Яуко , расположенного в шести милях (9,7 км) к северу от Гуаники, об американском вторжении в Гуанику, мэр, в свою очередь, уведомил губернатора Масиаса по телеграфу. Губернатор Масиас приказал капитану Сальвадору Меке и его 3-й роте 25-го батальона «Патрия» из Яуко направиться в Гуанику. К Меке и его людям присоединился подполковник Франсиско Пуч, который принял на себя командование испанскими войсками в Асиенде Дезидерия в двух милях (3,2 км) от Гуаники. Пуч прибыл с двумя ротами, известными как «Батальон Касадор Патрия», и к ним присоединились пуэрториканские добровольцы, гражданская гвардия и конные партизаны из городов Яуко и Сабана-Гранде . Пуч разместил людей по обеим сторонам дороги, которая шла от Гуаники к кофейне Hacienda Desideria (принадлежащей Антонио Мариани) в Яуко, а также пехотную роту, расположенную на холме к югу от гасиенды.

    Тем временем Гарретсон отправился из Гуаники со своими людьми в сторону Яуко с намерением захватить железнодорожную станцию ​​Яуко, которая соединяла этот город с городом Понсе , крупнейшим городом в южной части острова. Гарретсон и его люди прибыли в темноте ночи и были проинформированы его разведчиками о возможности враждебной ситуации в Гасиенде Дезидерия. Он приказал роте Иллинойса и двум ротам (ротам L и M) 6-го Массачусетского полка занять небольшой холм справа от него, выходящий на гасиенду.

    Часть Hacienda Desideria, принадлежащая Антонио Мариани, где в 1898 году произошла битва при Яуко.

    Капитан Сан-Педро обнаружил передвижение американских войск со своих позиций на соседнем холме и приказал своим людям открыть огонь. Затем Гарретсон приказал атаковать испанские и пуэрториканские силы в гасиенде. На рассвете 6-й Массачусетский полк разгромил испанские войска и потерял четыре человека. Пуиг ожидал подкрепления от Яуко, которое не прибыло, и ему было приказано выйти из боя и отступить. Перед отступлением правое крыло испанских войск, которое не было разбито, предприняло фланговую атаку на две позиции, удерживаемые ротами Иллинойса и Массачусетса. Неожиданная сила испанских войск вызвала на мгновение панику у некоторых солдат 6-го Массачусетского полка, но в конечном итоге испанские войска были отброшены. Пуч и его войска потеряли двух офицеров и трех солдат ранеными и двух солдат убитыми.

    Железнодорожный вокзал XIX века в Яуко

    Пуч и его люди отступили к Яуко, но не смогли разрушить железнодорожную станцию, которая соединяла город с городом Понсе, и двинулись в сторону города Пеньюэлас . Войска Гарретсона вошли в Яуко во второй половине дня 26 июля, а 27 июля люди Пуига продолжили марш, оставив свою артиллерию и тяжелую технику, миновали города Адхунтас и Утуадо и, наконец, достигли города Аресибо на северном побережье острова. 29 июля. Полковник Пуч, полагая, что он будет обесчещен и обвинен испанским правительством в том, что он бросил во время отступления военную технику, 2 августа покончил жизнь самоубийством.

    Майлз, узнав о недисциплинированности 6-го Массачусетского полка во время боя, приказал провести расследование. В качестве наказания 6-й Массачусетский полк был отправлен в тяжелый марш из Гуаники в Понсе, а командир полка, подполковник, майор и капитан подали в отставку по требованию.

    Битва при Фахардо

    Дополнительная информация: Битва при Фахардо.

    Фаро-де-лас-Кабесас-де-Сан-Хуан (маяк на мысе Сан-Хуан), ок. 1898. Он расположен в северо-восточной части самой высокой точки мыса Сан-Хуан в Фахардо, Пуэрто-Рико.

    1 августа мониторы USS Puritan , USS Amphitrite , вооруженный буксир USS Leyden и угольщик USS Hannibal шли у побережья Фахардо в северо-восточном углу Пуэрто-Рико, когда капитан Фредерик У. Роджерс , командир и старший офицер Puritan офицер на плаву заметил «Фаро-де-лас-Кабесас-де-Сан-Хуан» ( маяк на мысе Сан-Хуан ), который был назначен местом высадки для вторжения армии США в Пуэрто-Рико. Роджерс приказал высадить на берег разведывательный десант, в том числе пуэрториканских добровольцев. Моряки продвинулись в пределах полумили (0,80 км) от Фахардо, примерно в пяти милях (8,0 км) от побережья, но отступили, когда столкнулись с испанскими войсками.

    Испанский гарнизон из 25 человек, дислоцированный в Фахардо, был предупрежден об американском присутствии и получил приказ отступить после уведомления своего начальства в Сан-Хуане. Когда доктор Сантьяго Веве Кальсада, фахарданец, понял, что гарнизон покинут, а его город беззащитен перед американцами, он умолял испанские власти в Сан-Хуане направить войска для защиты Фахардо. Потеряв надежду на то, что испанские войска придут на помощь городу, Веве отправилась к маяку, чтобы искать защиты города от американцев. Днем 5 августа Веве вошла в Фахардо с контингентом синих жакетов, и флаги Соединенных Штатов были подняты над таможней Фахардо в гавани и мэрии. Вечером 6 августа капитан Чарльз Дж. Барклай с « Амфитриты » приказал 28 матросам и 7 офицерам под командованием лейтенанта Чарльза Н. Этуотера и помощника инженера Дэвида Дж. Дженкинса снова зажечь огонь и занять маяк Фахардо. Им также было приказано расквартировать 60 женщин и детей из городских семей, которым угрожала опасность из-за того, что они встали на сторону американцев. Когда первая группа моряков входила в затемненный маяк, кадет военно-морского флота Уильям Х. Бордман был смертельно ранен, когда его револьвер выпал из неисправной кобуры и выстрелил ему в бедро, перерезав бедренную артерию. Это была одна из двух смертей ВМС во время кампании в Пуэрто-Рико.

    4 августа генерал-губернатор Мануэль Масиас-и-Касадо отправил полковника Педро дель Пино и около 220 солдат, включая гражданских гвардейцев, чтобы отбить город. Когда 7 августа полковник Пино вошел в Фахардо, он обнаружил, что он почти опустел, потому что жители, опасаясь битвы, бежали к маяку Фахардо и окрестным холмам. Около полуночи 8 августа войска Пино начали штурм маяка. Десантный отряд матросов « Амфитриты », занимавший маяк, погасил свет и подал сигнал кораблям, находящимся в открытом море, начав обстрел берега, когда корабельные орудия начали стрелять по защитной схеме. Через два часа испанские войска отступили обратно в город. Американцы не понесли потерь, несмотря на близость, когда своенравный морской снаряд пробил стены маяка толщиной два фута (0,61 м) в пределах досягаемости шести человек, но не взорвался. Потери испанцев составили двое убитых и трое раненых, в том числе лейтенант.

    Рано утром следующего дня Барклай решил, что дальнейшее занятие маяка не имеет большого значения, и приказал своим людям вернуться на корабль. Десантная группа из 30 моряков с « Амфитриты » и такое же количество морских пехотинцев США с авианосца « Цинциннати » под командованием лейтенанта Джона А. Лежена сошла на берег, чтобы обезопасить этот район, в то время как 60 мирных жителей Фахарда поднялись на борт Лейдена для перехода в Понсе , а маяк был оставлен испанцам. В Фахардо люди Пино сорвали флаги США, развевавшиеся над таможней и мэрией гавани, и вернулись в Сан-Хуан после того, как убедились, что маяк заброшен. Контингент из примерно 20 гражданских гвардейцев, сопровождавший Пино, был оставлен для поддержания порядка в городе. Стычка в Фахардо была единственным случаем ухода американских войск с позиций во время кампании в Пуэрто-Рико.

    Битва при Гуаяме

    Военные корабли и конвой США в Плайя-де-Понсе, 1898 г.

    После того, как город Яуко был взят, Майлз решил атаковать город Понсе с моря и с суши. 6-й Иллинойсский и 6-й Массачусетский полки Гарретсона вернулись в Гуанику, и после того, как войска отдохнули, Гарретсону и его людям было приказано двигаться на восток, к Понсе. Подполковник Рафаэль Мартинес Ильекас, командовавший испанскими войсками в этом городе, отступил, оставив небольшой гарнизон из 300 добровольцев для удержания города. Когда американские войска прибыли в Понсе, они не встретили сопротивления, и испанские добровольцы сдались. Во взятии Понсе участвовали не только американские войска. Члены пуэрториканской комиссии, в которую входил лидер восстания Интентона де Яуко Антонио Маттеи Льюберас и его группа, прибыли в Понсе на борту авианосца « Сент-Луис » и были назначены в штаб генерала Майлза. Из этой группы Майлз организовал «Порториканских скаутов», которые позже были переданы генералу Теодору Швану под командованием Эдвардо Луго Виньяса. Затем Майлз приказал бригадному генералу Питеру Г. Хейнсу и солдатам 3-го Иллинойского, 4-го Огайо и 4-го Пенсильванских добровольческих пехотных полков захватить Арройо , небольшой порт в 60 милях (97 км) к востоку от Понсе, который обслуживал более крупный близлежащий прибрежный город. Гуаяма . Арройо был взят 2 августа, а 5 августа Хейнс приказал 4-му Огайо, 3-му Иллинойсу и батарее орудий Симс-Дадли, укомплектованной ротой G 4-го Огайо, захватить Гуаяму.

    Испанские войска закрепились на гребне двух небольших холмов, между которыми пролегала дорога из Арройо в Гуаяму. Американцы пересекли ручей перед холмами, когда испанцы внезапно открыли огонь. Американцы защищали свои позиции у ручья и увеличивали огневую мощь по мере прибытия подкреплений. Превосходящие по численности испанские войска отступили к Гуаяме, когда американцы продвигались по холмам. В результате перестрелки, длившейся полчаса, трое американцев получили ранения. Когда 4-й полк Огайо вошел в город, они обнаружили, что испанцы бежали на север и покинули город, положив конец битве при Гуаяме. Генерал Джон Раттер Брук использовал резиденцию Каутиньо ( Caus Cautino ) на городской площади в Гуаяме в качестве своего военного штаба.

    Битва у моста через реку Гуамани

    6 августа полковник Койт отправил две роты 4-го полка Огайо с разведывательной миссией через чугунный мост, который пересекал Рио-Гуамани ( река Гуамани ). Дорога за мостом была необходима генералу Хейнсу для наступления на город Кайей . 4-й полк Огайо наблюдал за частями 6-го Временного батальона Испании под командованием Хулио Сервера Бавьеры, закрепившихся на высотах Гуамани, в шести милях к северу от моста. 4-й чувствовал, что в то время они слишком сильно укрепились, чтобы пытаться атаковать. 4-й полк Огайо запросил подкрепление и 9 августа атаковал испанцев, и завязалась короткая перестрелка. Численное превосходство американцев вынудило испанцев отступить с Гуамани-Хайтс. Это сражение стало самым дорогостоящим сражением для американцев с момента их высадки в Гуанике, поскольку в нем было ранено семь человек. Испанские войска потеряли 2 убитых и 15 раненых.

    Битва при Коамо

    3-й Висконсинский полк ожидает приказа атаковать испанцев в Коамо.

    Вскоре после высадки американских солдат группа испанских и пуэрто-риканских подразделений начала движение из Понсе в Айбонито, двигаясь по центральной дороге Карретера . В состав каравана входили две роты Batallón de Cazadores de la Patria (Батальон охотников за Родиной), а также несколько членов Гражданской гвардии и пуэрториканских партизан. В общей сложности 248 пехотинцев и 42 кавалериста сформировали батальоны под командованием подполковника Рафаэля Мартинеса Ильескаса, того же командира, который руководил гарнизоном Понсе. Путешествуя пешком, путешествие продлится два дня. Группа решила провести одну ночь на курорте города Коамо, известном как Баньос-де-Коамо , прежде чем продолжить свой марш утром. Мартинес Ильескас немедленно приказал построить несколько траншей; во время их строительства солдаты попали в засаду антииспанских партизан во главе с Педро Марией Декартом, которому удалось убить члена Гражданской гвардии.

    Испанские и пуэрториканские военнопленные после битвы при Коамо

    Тем временем два батальона добровольцев из Висконсина и Пенсильвании под предводительством генералов Освальда Х. Эрнста и Джеймса Х. Уилсона обосновались по разные стороны дороги в Коамо. 9 августа 1898 года американцы начали наступление, открыв артиллерийский огонь по городу и завершив атаку артиллерийским огнем, 3-й и 4-й регулярные артиллерийские орудия Пенсильвании, чтобы обеспечить артиллерийскую поддержку лобового штурма Баньоса, нанеся ущерб курорту. Американцы намеревались окружить и разгромить оборону города. Группа солдат вошла в город с тыла, продвинувшись через близлежащую реку. Атака с тыла была усилена армией Вильсона под командованием генерала Эрнста, пытавшейся поймать союзных солдат под перекрестный огонь, используя тактику, известную как движение клещей . Мартинес Ильескас был удивлен нападением и возглавил импровизированную атаку, но он был убит в перекрестном огне вместе со своим заместителем, оставив капитана Хиту ответственным; он приказал своим людям сдаться. Половина союзных войск проигнорировала приказ и продолжила атаку. Отряд C на максимальной скорости поскакал на север от Баньос-де-Коамо, обнаружив курорт, покинутый испанцами. Люди Хиты были отправлены в лагерь для военнопленных, расположенный в Рио-Дескалабрадо , в то время как люди, которые продолжали атаковать, отступили к Айбонито, когда поняли, что американцы используют клещи.

    Битва за Сильва-Хайтс

    Полковник Хулио Сото Вильянуэва (X) со своим штабом в Маягуэсе

    Бригадный генерал Теодор Шван и 2896 человек из его отдельной бригады высадились в Гуанике и двинулись в сторону оккупированного Яуко. Швану и его людям было приказано двигаться на запад и захватить город Маягуэс . Полковник Хулио Сото Вильянуэва приказал 1500 испанским регулярным войскам 24-го стрелкового батальона, шести ротам вспомогательных войск Альфонсо XIII и другим разрозненным испанским и пуэрториканским партизанским силам, отправленным из гарнизона в Маягуэсе, встретиться и победить Швана. Испанские войска закрепились на высоком хребте под названием Сильва-Хайтс, расположенном на дороге недалеко от города Ормигуэрос .

    Войска Швана прибыли в город Сан-Херман и продолжили марш к своей цели. Отряд А 5-го кавалерийского полка Швана подошел к высотам Сильва и вскоре вступил в перестрелку, когда испанские войска открыли огонь. Американцам помогали две роты 19-го пехотного полка при поддержке артиллерии и орудий Гатлинга , а также 11-й пехотный полк. Испанские войска отступили после того, как американское подкрепление подвергло их интенсивному огню. Люди Швана разбили лагерь на высотах Сильва на ночь, а на следующий день продолжили свой путь в Маягуэс. Они прибыли на следующее утро и обнаружили, что испанские войска покинули город и отступили на восток в сторону Лареса . Шван решил послать войска, чтобы преследовать и захватить Сото Вильянуэва и его войска, так как ему дополнительно было приказано взять город Лас-Мариас , который стоял на пути отступающей армии. В результате битвы на высотах Сильва 3 испанца погибли, 6 ранены и 136 пленных. В бою бригада Швана потеряла 15 раненых и 2 убитых.

    Битва при Асоманте

    Испанские окопы в Асоманте

    Американская кавалерия преследовала солдат, отступивших из Коамо, но не могла добраться до них, пока подразделения не вошли в перевал Айбонито, район, более известный как Асоманте. Район был подготовлен союзными пуэрто-риканскими и испанскими войсками, которые построили траншею и разместили солдат и технику вокруг листвы. Как только солдаты заметили присутствие вторгшейся части, они открыли артиллерийский огонь. Кавалерия получила пехотные подкрепления, которые были встречены артиллерийским огнем. Шесть американских солдат были ранены в перестрелке, что вызвало приказ об отступлении. Союзные части (испанские и пуэрториканские) потеряли пять солдат и двух гражданских гвардейцев. В течение следующих двух дней американцы решили провести разведку поля боя, и полковник С. Ребер разработал схему перевала Айбонито . Шпионы были развернуты по всему Коамо, в том числе пуэрто-риканский сепаратист по имени Карлос Паттерне, который смог без подозрений проникнуть в город и связаться с Руфино Уэртасом, учителем-сепаратистом. Уэртас дал Паттерну ряд планов защиты, которые ранее были разработаны и организованы Мартинесом Ильескасом. Во время бездействия пуэрториканские солдаты, дислоцированные в Асоманте, совершали обходы каждые два часа, работая по четыре часа в день. В основном они ели бобы, немного риса и мяса, при этом оставив несколько пакетов с крекерами для испанского подкрепления, которое должно было прибыть. Они спали в импровизированных хижинах, которые не защищали их от дождя.

    Американское командование решило атаковать окопы артиллерией, при этом направив к Барранкитасу большую группу , откуда они попытались бы атаковать войска союзников с тыла. В 10:30 капитан Р. Д. Поттс повел часть 3-го Висконсинского добровольческого пехотного полка по центральному шоссе к Айбонито. Лейтенанты Блисс и О’Херн возглавили два отряда с аналогичным оборудованием. В 13:00 союзные войска открыли артиллерийский огонь, когда американцы вошли в их зону действия. Поттс приказал развернуть две батареи, в то время как О’Херн получил приказ от командира Ландкастера установить пушку на расстоянии 100 ярдов справа от авангарда. Они намеревались победить небольшую группу во главе с капитаном Эрнаисом. Осколки артиллерийского огня союзников падали недалеко от местонахождения Ланкастера, и он попросил Поттса помочь ему, развернув поблизости батарею. Одна из пушек Placensias Эрнаиса перегрелась, что вынудило его отдать приказ о временном прекращении наступления. Ландкастер считал, что оппозиция уничтожена, и приказал наступать. Однако огонь союзников возобновился, на этот раз при поддержке винтовки Маузера . Внезапная атака вызвала замешательство у некоторых солдат, которые сообщили, что видели поблизости второе испанское подразделение. Опасаясь, что союзные части могут захватить американскую технику, Ландкастер приказал отступить. Лейтенант Хейнс был тяжело ранен пулей Маузера, и его заменил сержант Джон Лонг. Между тем, большинство людей Поттса бежали с поля боя. В перекрестном огне союзные силы одолели американскую пехоту, используя огонь Маузера для дезорганизации своей артиллерии, за это время были серьезно ранены четыре американских чиновника, включая Лонга, лейтенанта Харриса, капитана Э. Т. Ли и капрала Оскара Савансона. Рядовой Фредерик Юг, капрал Август Янк, Джордж Дж. Брюс и рядовой Сайсис также получили ранения, и Юг впоследствии скончался. Позицию Харриса занял О’Херн, а Савансон был смертельно ранен, пытаясь поддержать артиллерию. Всего у союзных частей был только раненый артиллерист, а у американской стороны двое убитых и пятеро раненых. Лагерь Уилсона первым получил телеграмму от генерала Майлза, уведомляющую его об окончании войны. Американцы отправили Блисса в Асоманте, но Нувилас отказался приостановить боевые действия после получения телеграммы от Масиаса, отрицающего заключение мирного договора. Все военные действия в Пуэрто-Рико должны были быть приостановлены 13 августа, после того как президент Уильям Мак-Кинли и посол Франции Жюль Камбон , действуя от имени правительства Испании, подписали перемирие , по которому Испания отказывается от своего суверенитета над территорией Пуэрто-Рико. Однако последняя помолвка состоялась в тот же день.

    Катастрофа Гуасио

    Отступающая армия Маягуэса маршировала в течение следующих двух дней после выхода из города. 11 августа в 10:30 Сото Вильянуэва получил травму ноги после падения с моста, по которому пытался перейти. Он пришел к выводу, что его нога была сломана, и до конца марша его должны были нести четыре человека в гамаке. В тот же день походная армия достигла Лас-Мариаса . Затем Сото Вильянуэва приказал провести частную встречу в доме мэра города между собой, подполковником Антонио Осесом, подполковником Сальвадором Суау и лейтенантом Родольфо Олеа Мора, на которой было решено дать последний бой в городе против приближающихся сил противника. Сото отправил генералу Масиасу телеграмму, информирующую его о выборе, но в ответ получил приказ продолжать марш на Ларес . Чувствуя себя неспособным возглавить марш, Сото снова устроил встречу между собой и вышеупомянутыми офицерами. Во время встречи Сото приказал армии оставить его и передал командование подполковнику Осесу. В качестве своего первого приказа в качестве командира Осес выполнил команду губернатора. Однако при попытке покинуть Лас-Мариас армия была остановлена ​​в 23:00 12 августа бурлящей рекой Гуасио, которая стала достаточно массивной, чтобы помешать проходу через нее. Осес приказывает армии подождать до утра, чтобы посмотреть, уляжется ли течение. 13 августа течение реки остается на прежнем уровне. Утром полковник Суау вспоминает переправу на севере реки и в 9 часов утра приказывает войскам под своим командованием идти на север, чтобы пройти через нее. В этот момент замечают американские войска, начинающие бой. Осес считает победу маловероятной и приказывает лейтенанту Олеа открыть шквал пушечного огня по американским войскам, поскольку его войска пытаются силой пересечь реку. В последовавшей рукопашной схватке Осес и большая часть испанских войск попадают в плен, берутся в плен и вынуждены возвращаться в Маягуэс . Войска под командованием полковника Суау находят переправу и отступают из боя, последний успешно прибывает в Ларес, где узнает о капитуляции. Шван, получив известие о заключенных, хочет продолжить преследование оставшихся сил, но его останавливает известие о капитуляции. Битва при Лас-Мариас была воспринята испанцами и местным населением как колоссальная военная неудача, которая назвала ее катастрофой Гуасио.

    последствия

    Парижский договор 1898 г.

    В газетной карикатуре 1898 года «Дядя Сэм» наблюдает, как «Богиня свободы» провозглашает «свободу» для Кубы, Пуэрто-Рико и Филиппин.

    Кампания в Пуэрто-Рико, начавшаяся с захвата Риты Йельским университетом 8 мая и закончившаяся 10 декабря, после подписания Парижского договора, была короткой по сравнению с другими кампаниями в испано-американской войне, потому что война подошла к концу . конец до того, как была достигнута военная цель кампании. Среди факторов, которые принесли пользу захватчикам в короткой кампании, было то, что пуэрториканцы, проживавшие в южных и западных городах и деревнях, возмущались испанским правлением и были склонны рассматривать американцев как своих освободителей. Парижский договор вступил в силу 11 апреля 1899 года, когда был обменян ратификационными грамотами. Некоторые лидеры Пуэрто-Рико, такие как Хосе де Диего и Эухенио Мария де Остос , ожидали, что Соединенные Штаты предоставят острову независимость, а в случае Розендо Матьенсо Синтрон и комитета, который он возглавлял, приветствовали генерала Майлза и захватчиков в Понсе банкетами. Полагая, что Пуэрто-Рико обретет независимость, группа мужчин устроила восстание в Сиалесе , которое стало известно как «Эль-Левантамьенто-де-Сиалес» или «Восстание Сиалеса 1898 года», и провозгласила Пуэрто-Рико республикой. Испанские власти, не знавшие о подписании перемирия, жестоко подавили восстание. Другая причина, которая может объяснить, почему кампания была короткой и не такой жестокой, как другие, заключается в том, что 1-й, 2-й и 3-й временные батальоны Пуэрто-Рико находились на Кубе, защищая этот остров от американских захватчиков.

    В карикатуре 1899 года американской газеты The Philadelphia Inquirer , изображающей жителей Пуэрто-Рико, а также жителей новых владений Соединенных Штатов, они изображены в виде черных детей-дикарей.

    Как указано во введении, пуэрториканский батальон потерял в общей сложности 70 человек, включая убитых, раненых, пропавших без вести и пленных. Испанцы, пуэрториканцы и американцы, участвовавшие в кампании, насчитывали 43 472 человека. Из них 18 000 были испанцами, 10 000 – пуэрториканцами и 15 472 – американскими военнослужащими. Испанцы и пуэрториканцы потеряли 429 человек, в том числе 17 убитых, 88 раненых и 324 взятых в плен. Американские войска потеряли 43 человека: 3 убитых и 40 раненых. Командир 6-го временного батальона Испании Хулио Сервера Бавьера получил известность как автор брошюры под названием «Защита Пуэрто-Рико », которая поддерживала генерал-губернатора Мануэля Масиаса-и-Касадо и в попытке оправдать поражение Испании против Соединенных Штатов возложила вину на Пуэрто-Рико. Риканские добровольцы в испанской армии как причина фиаско. Группа разгневанных Санхуанеро согласилась вызвать Серверу на дуэль , если командир не отзовет свою брошюру. Мужчины тянули жребий для этой чести; он выпал на долю Хосе Джанера-и-Солера, и его поддержал Каэтано Колл-и-Тосте -и-Леонидас Вильялон. Секундантами Серверы были полковник Педро дель Пино и капитан Эмилио Баррера. Дуэль так и не состоялась, поскольку Сервера объяснил свои намерения в написании брошюры, и все стороны остались довольны.

    По условиям Парижского договора 1898 года, ратифицированного 11 апреля 1899 года, Пуэрто-Рико отошло к США. Испания потеряла свою последнюю колонию в Западном полушарии, а Соединенные Штаты обрели имперскую силу и глобальное присутствие. Соединенные Штаты установили военное правительство и назначили Майлза первым главой военного правительства, созданного на острове, который действовал одновременно как глава оккупационной армии и администратор гражданских дел. Членам испанских войск и гражданским лицам, верным испанской короне, было разрешено вернуться в Испанию. К 18 октября вывод испанцев из Пуэрто-Рико был завершен, когда последние войска покинули Сан-Хуан и направились в Испанию. Тем, кто принадлежал к испанским военным, решившим остаться в Пуэрто-Рико, Соединенные Штаты предложили возможность служить во вновь сформированном « Поле Порто-Рико ». Некоторые приняли предложение, например, Теофило Марксуах , бывший лейтенант испанской армии, присоединившийся к полку, а другие, такие как капитан Анхель Риверо Мендес, отклонили предложение и уволились из армии.

    «Американизация» Пуэрто-Рико

    Карикатура 1899 года Луи Далримпла (1866–1905), на которой дядя Сэм жестко читает лекции четырем чернокожим детям, помеченным как Филиппины, Гавайи, Пуэрто-Рико и Куба .

    С 1898 по 1900 год Пуэрто-Рико управляли четыре офицера: командующий генерал Нельсон А. Майлз (1898), генерал-майор Джон Р. Брук (1898–1898), генерал-майор Гай Вернон Генри (1898–1899) и генерал-майор Джордж. Уайтфилд Дэвис (1899–1900). Майлз, Брук и Генри были опытными ветеранами индейских войн , и, хотя они привыкли к умиротворению и управлению коренными американцами , армия США не имела предыдущего опыта управления заморскими территориями. Генри заявил: «Это была совершенно новая обязанность для офицеров американской армии. Не было прецедента в их опыте, когда они так внезапно возглавили эту нашу первую настоящую колонию, на которой могла основываться их политика».

    Администрация Пуэрто-Рико находилась в ведении Отдела по делам островных территорий Министерства войны США , созданного по образцу Бюро по делам индейцев . Почти сразу США начали процесс « американизации » Пуэрто-Рико. Оккупация США привела к полному изменению экономики и государственного устройства Пуэрто-Рико и не применила демократические принципы к колонии. Пуэрто-Рико был классифицирован как «некорпоративная территория», что означало, что защита Конституции Соединенных Штатов не применялась автоматически, поскольку остров принадлежал США, но не был частью США.

    В 1899 году сенатор США Джордж Фрисби Хоар охарактеризовал пуэрториканцев как «необразованных, простодушных и безобидных людей, которых интересовали только вино, женщины, музыка и танцы» и рекомендовал отменить испанский язык в школах острова и использовать только английский язык. учил. Школы стали основным средством американизации, и первоначально все классы преподавались на английском языке, что также привело к большому проценту отсева.

    15 января 1899 года военное правительство изменило название Пуэрто-Рико на Порто-Рико (17 мая 1932 года Конгресс США снова изменил название на «Пуэрто-Рико»), а валюта острова была изменена с пуэрториканского песо на Американский доллар, интегрирующий валюту острова в денежную систему США. Соединенные Штаты установили свой контроль над экономикой острова, запретив Пуэрто-Рико заключать торговые договоры с другими странами, определять тарифы и отправлять товары на материк перевозчиками, отличными от американских.

    Гражданские беспорядки

    Поднятие флага США над Сан-Хуаном, 18 октября 1898 г.

    Состояние гражданских беспорядков существовало в горном районе острова после вторжения Соединенных Штатов. Местные криолло, которые теперь оказались безработными и чувствовали, что их эксплуатируют их бывшие работодатели, сформировали группы под названием «Partidas». Партии сначала напали и ограбили многих богатых владельцев плантаций, которые были верны испанской короне, в отместку, однако позже они начали нападать на предприятия, принадлежащие местным жителям. Одним из самых известных лидеров Партид был Хосе Мальдонадо Роман , также известный как «Агила Бланка». Мальдонадо, действовавший в районах Хуана Диас и Понсе , преследовал испанскую гражданскую гвардию, а затем сделал то же самое с американскими вооруженными силами. К состоянию гражданских беспорядков на острове относилась недисциплинированность американских войск, дислоцированных на острове. Эти войска не были профессиональными солдатами и состояли из добровольцев. Сообщалось о многих случаях, когда эти люди действовали беспорядочно, под в состоянии алкогольного опьянения и вступают в драки с местными жителями.Состояние гражданских беспорядков на острове прекратилось после того, как военное правительство начало восстанавливать инфраструктуру Пуэрто-Рико, тем самым обеспечив работой многих недовольных и безработных жителей, а когда добровольческие войска были заменены регулярной армией.

    Конец военного правления и подъем сахарной экономики

    Военное правление было заменено гражданским правительством в соответствии с Законом о форейкерах 1900 года. Однако этот закон предусматривал, что губернатор, начальник полиции и высшие должностные лица назначались президентом, и все они должны были быть американцами.

    В 1901 году первый гражданский губернатор Пуэрто-Рико Чарльз Герберт Аллен назначил себя президентом крупнейшей в мире сахароперерабатывающей компании American Sugar Refining Company . Позже эта компания была переименована в компанию Domino Sugar . По сути, Чарльз Аллен превратил свое губернаторство в Пуэрто-Рико в контрольный пакет акций всей экономики Пуэрто-Рико .

    54 года после окончания кампании в Пуэрто-Рико

    В 1947 году США предоставили пуэрториканцам право демократически избирать собственного губернатора , которое они впервые осуществили в 1948 году. Конституция Пуэрто-Рико была одобрена Конституционным конвентом 6 февраля 1952 года, ратифицирована Конгрессом США и одобрена Президент Трумэн 3 июля того же года. Пуэрто-Рико принял название Estado Libre Asociado (буквально переводится как «Свободное ассоциированное государство»), официально переведенное на английский язык как Содружество , для своего политического тела .

    Маркеры, памятники и надгробия

    Скала в Гуанике, указывающая, где высадились генерал-майор Нельсон А. Майлз и его люди.

    В Пуэрто-Рико нет памятников, посвященных испано-американской войне как таковой. Есть различные маркеры, на которых произошли некоторые исторические события, и несколько надгробий, посвященных как американским захватчикам, так и испанским и пуэрториканским защитникам острова. В городе Гуаника в прибрежном порту есть скала с надписью, указывающей, что генерал-майор Нельсон А. Майлз и его люди высадились на этом месте. В городе также есть памятник, посвященный ветеранам испано-американской войны, хотя в памятнике не указано, каким ветеранам он посвящен: американцам или испанцам / пуэрто-риканцам. В Яуко есть памятник/надгробие, посвященный неизвестному испанскому солдату, павшему в бою и оставшемуся на том же месте. В Коамо есть два маркера, которые указывают, где умерли Рафаэль Мартинес Ильескас и Фрутос Лопес. Могила Лопеса находится на старом кладбище Коамо рядом с могилой трех неизвестных пуэрториканских солдат, погибших в этом конфликте. Тело Мартинеса Ильескаса было перевезено в 1916 году в его родной город Картахену в Испании, где он и похоронен. В городе Гуаяма есть памятник, посвященный военнослужащим 4-го пехотного полка Огайо. В Асоманте есть маркер, указывающий место, где произошла «Битва при Асоманте».

    Смотрите также

    • Медаль за оккупацию армии Пуэрто-Рико
    • Военная история Пуэрто-Рико
    • Кэмп Лас Касас
    • Отношения Испании и США
    • Политика Пуэрто-Рико
    • Эль Грито де Ларес
    • Интентона де Яуко
    • Пуэрториканцы в Первой мировой войне
    • Пуэрториканцы во Второй мировой войне
    • Пуэрториканцы во Вьетнамской войне
    • 65-й ​​пехотный полк

    использованная литература

    дальнейшее чтение

    • Беруфф, Хорхе Родригес (2007). Стратегия как политика: Пуэрто-Рико накануне Второй мировой войны . Редакция La, Университет Пуэрто-Рико. ISBN978-0-8477-0160-5 .
    • Динвидди, Уильям (1899). Пуэрто-Рико: его условия и возможности . Нью-Йорк: Харпер и братья. Уильям Динвидди.
    • Хаким, Джой (1994). История США: Книга восьмая, Эпоха крайностей . Нью-Йорк: Издательство Оксфордского университета. ISBN0-19-507759-8 .
    • Хьюитт, Уотерман Томас; Холмс, Фрэнк Р.; Уильямс, Льюис А. (1905). Корнельский университет: история . Издательское общество университета.
    • Праттс, Эдгардо (2006). De Coamo a la Trinchera del Asomante (на испанском языке) (1-е изд.). Пуэрто-Рико: Fundación Educativa Idelfonso Pratts. ISBN0-9762185-6-9 .
    • Траск, Дэвид Ф. (1996). Война с Испанией в 1898 году . Университет Небраски Press. ISBN0-8032-9429-8 .
    • Анхель Риверо Мендес : Crónica de la Guerra Hispanoamericana en Puerto Rico . Опубликовано: Imprenta de los sucesores de Rivadeneyra (1922 г.)
    • Эктор Андрес Негрони : Военная история Пуэрто-Рико . Опубликовано: Sociedad Estatal Quinto Centenario (1992)

    внешние ссылки

    • Сайт столетия испано-американской войны
    • «Пуэрто-Рико» . Испано-американская война: Путеводитель по коллекциям Библиотеки гуманитарных и социальных наук . Публичная библиотека Нью-Йорка. Архивировано из оригинала 27 сентября 2013 года.

    PUERTO-RIKO

    PUERTO-RIKO (Puerto Rico) , Puerto-Riko Hamdoʻstligi (Commonwelth of Puerto Rico) — Vest-Indiyada Katta Antil o. lari arxipelagining sharqiy qismidagi Puerto-Riko, Vyekes, Kulebra va Mona o. larida joylashgan AQSH mulki. Mayd. 8,9 ming km2. Axrlisi 3,95 mln. kishi (2002). Maʼmuriy jihatdan 78 munitsipal okrug (district)ra boʻlinadi. Maʼmuriy markazi — San-Xuan sh.

    Davlat tuzumi. P.-R. AQSHga «erkin qoʻshilgan» davlat makrmiga ega. Amaldagi konstitutsiyasi 1952-y. 3-iyulda qabul qilingan va oʻsha yil 25-iyulda kuchga kirgan. Qonun chiqaruvchi oliy hokimiyat AKSH kongressiga tegishli. Puertorikanlar rasman AQSH fuqarolari hisoblanadi, ammo AQSH prezi-denti saylovida katnashmaydi. Muxto-riyat doirasidagi qonun chiqaruvchi hoki-miyatni gubernator amalga oshiradi.

    Tabiati. Puerto-Riko o. ning yer yuzasi togʻli. Gʻarbdan sharqqa Kordilyera-Sentral tizmasi choʻzilgan (eng baland joyi 1338 m). Shim. vajan. qirgʻogʻi pas-ttekislik. Marganes va temir ruda, tosh-tuz, marmar va b. konlar bor. Iqlimi tropik, passatli. Oʻrtacha oylik t-ra pa-sttekisliklarda 24—28°, togʻlarda bir-muncha salqinroq. Yillik yogʻin mikdori 800—2500 mm. Daryolari qisqa, joʻshqin, kema qatnamaydi. Shim. togʻ yon bagʻirlarida doim yashil va aralash oʻrmonlarning qoldiklari bor, jan. yon bagʻirlari butazor. Hayvonlar uncha koʻp emas, koʻrshapalak, sudralib yuruvchilar va mollyuskalar uchraydi.

    Aholisining aksariyati — puertorikanlar (asosan, kreollar, mulatlar, negrlar), chet elliklar ham yashaydi. Rasmiy tillar — ispan va ingliz tillari. Dindorlari — katoliklar. Sha-har aholisi 71%. Yirik shaharlari: San-Xuan, Bayamon, Ponse.

    Tarixi. P.-R. hududida 16-a. gacha turli indeys kabilalari yashagan. 15-a. oxiri va 16-a. boshlarida orolni ispan mustamlakachilari bosib olgan. 16-a. oʻrtalarigacha mahalliy xalq batamom qirib tashlanib, Afrikadan negr qullar keltirilgan. Angliya, Gollandiya, Fransiya davlatlari P.-R. ni egallash uchun koʻp urush olib borganlar. 17—19a. larda mustamlaka zulmiga qarshi bir necha marta xalq qoʻzgʻolonlari boʻldi. 1868-y. gi qoʻzgʻolondan soʻng Lores sh. da respublika eʼlon qilindi, qoʻzgʻolon shafqatsiz bostirildi. 1873-y. qulchilik bekor qilindi. 1898-y. Parij sulh shartnomasiga binoan, P.-R. dagi hoki-miyat Ispaniyadan AKSHga oʻtdi va u aslida AQSH mustamlakasiga aylandi. 1952-y. qabul qilingan konstitutsiyaga koʻra, P.-R. AQSHga «erkin qoʻshilgan» davlat maqomini oldi. 1998-y. 13 dek. da mamlakatning kelgusi maqomi masalasi yuzasidan plebissit oʻtkazildi. Aholining 50,2% hoz. maqom saqlanib qolishini yoklab chiqdi, 46,5% P.-R. ning AQSH tarkibiga 51-shtat boʻlib kirish gʻoyasini qoʻllab quvvatladi. Siyosiy partiyalari, kasaba uyushmalari. Xalq demokratiya partiyasi, 1938-y. asos solingan; Yangi taraqqiyparvar partiya, 1967-y. tuzilgan; P.-R. Kommu-nistik partiyasi, 1934-y. tashkil etilgan; P.-R. mustaqillik partiyasi, 1934-y. tuzila boshlagan va 1946-y. uzil-ke-sil shakllangan; P.-R. sotsialistik partiyasi, 1971-y. tashkil etilgan. P.-R. mehnatkashlari umumiy konfedera-siyasi, 1939-y. tuzilgan; P.-R. mexnatkashlari umumiy ittifoqi, 1948-y. asos solingan; P.-R. mehnatkashlari federatsiyasi, 1952-y. tuzilgan.

    Xoʻjaligi konchilik sanoatiga va q. x. xom ashyosini qayta ishlashga asoslangan. Yalpi ichki mahsulotda sanoat ulushi 39%, q. x. ulushi 1,4%ni tashkil etadi. Mehnatga layoqatli aholining 35% q. x. da band. Eksport uchun shakarqamish, kofe, banan, tamaki, sitrus mevalar, paxta va b. ekiladi. Ichki ehtiyoj uchun makkajoʻxori, dukkakli ekinlar va sholi yetishtiriladi. kramol, choʻchqa, ot va parranda boqiladi. Baliq ovlash rivojlangan. Marganes va temir ruda, marmar, toshtuz qazib olinadi. Oziqovqat sanoati (ayniqsa, qand-shakar, vinochilik, meva kon-servalash, baliqni qayta ishlash va b. sohalar) rivojlangan. Elektrotexnika, elektron, kimyo, neftni qayta ishlash, sement, farmatsevtika, yengil sanoat (tikuvchilik, poyabzal, kashtachilik) korxonalari bor. Yiliga oʻrtacha 15,3 mlrd. kVtsoat elektr energiya hosil qilinadi. Avtomobil yoʻllari uz. 9,3 ming km. Asosiy dengiz portlari: San-Xuan, Mayagues, Ponse. Chetga kimyo va radioelektron sanoati mahsulotlari, oziq-ovqat chiqaradi. Chetdan xom ashyo, mashina va uskunalar, keng isteʼmol mollari keltiradi. Tashki savdo aylanmasining 90% AQSHga toʻgʻri keladi. Yiliga 1,5 mln. sayyoh kelib ketadi. Pul birligi — AQSH dollari.

    Maorifi, ilmiy va madaniymaʼrifiy muassasalari. 6 yoshdan 16 yoshgacha boʻlgan bolalarning oʻqishi majburiy deb eʼlon qilingan. Umumiy taʼlim maktabidagi taʼlimning toʻla kursi — 12 y. (6 y. lik elementar, 3 y. lik kichik oʻrta va 3 y. lik katta oʻrta maktab). Darslar ispan tilida olib boriladi, ingliz tili barcha taʼlim bosqichlarida majburiy predmetdir. Davlatga qarashli umumiy taʼlim maktablari bilan bir qatorda xususiy maktablar ham bor. Oʻrta hunartexnika maktablari oʻrta maxsus maʼlumot beradi. Yirik oliy oʻquv yurtlari: San-Xuan sh. dagi P.-R. un-ti (1903), Ponse sh. dagi Katolik un – t (1948) va b. Ilmiy muassasalari: Tropik oʻrmonchilik i. t. instituta, P.-R. atom energiyasi markazi, Ispan-Amerika leksikografiya in-ti, P.-R. madaniya-ti in-ti. Yirik ku-tubxonalari: P.-R. universiteti ku-tubxonasi, Muqad-das qalb un-ti ku-tubxonasi va b. Muze ylari: Kitob uyi muzeyi, Milliy gvardiya harbiy muzeyi, Nafis sanʼat muzeyi, Armiya va harbiy-dengiz flo-ti tarixi muzeyi, Kaparra xarobalari parki tarixi muzeyi, Rassomlik muzeyi, Tabiat tarixi muzeyi va b.

    Matbuoti, radioeshittirishi va telekoʻrsatuvi. P.-R. da bir qancha gaz. nashr etiladi. Asosiylari: «Vosero de Puerto-Riko» («Puerto-Riko jarchi-si», kundalik gaz., 1974-y. dan), «Nu-evo dia» («Yangi kun», kundalik gaz., 1970-y. dan), «San-Xuan star» («San-Xuan yulduzi»), ingliz tilida chiqadigan kundalik gaz., 1959-y. dan) «Karibian biznes» («Karib biznesi», ingliz tilidagi haftanoma, 1973-y. dan), «Klaridad» («Yorugʻlik», haf-tanoma, 1959-y. dan). Milliy axborot agentligi yoʻq. P.-R. radiostyalari uyushmasi 1947-y. da tuzilgan. Maorif vazirligi qaramogʻida notijorat radiostya va ikki telestya bor.

    Adabiyoti ispan tilida. 16-a. da qirib yuborilgan mahalliy xalqning adabiyoti saqlanmagan. Kreollar va keltirilgan qul negrlarning ogʻzaki ijodi 19-a. gacha mavjud boʻlgan. Yozma adabiyot 19-a. dagina vujudga keldi va romantizm oqimida rivojlana boshla-di (S. Vidarte, A. Tapiyai-Revera, E. M. de Ostos). 19-a. oxirida S. Brau, M. Fernandes Xun-kos, M. Seno Gan-diya, M. Gonsales Garsianing realistik nasriy asarlari nashr etildi. 20-a. boshlarida P.-R. «modernizmi» (L. Lyorens-Torres va b.) vujudga kelib, milliy mu-staqillik va oʻziga xos adabiyot uchun kurash tamoyilini rivojlantirdi. 30-y. lar adabiyoti mamlakat hayotidagi oʻtkir ijtimoiy muammolarni koʻtardi. 70—90-y. larda Puerto-riko. Soto romanlari, R. Markes pyesalari, F. Matos Paoli sheʼriyati, shoiralardan Laura Galyegos, Lolita Lebron asarlari ijtimoiy muammolarni teran ochib berdi.

    Meʼmorligi va tasviriy sanʼati. Kad. gʻorlardagi tasvirlar, koʻhna tosh va yogʻoch oʻymakorligi namunalari saqlangan. 16—20-a. larda ispan meʼmorligi uslubida binolar qurildi. 1940-y. lardan turar joylar temir-betondan qurila boshladi. 1950-y. da P.-R. sanʼati markazi tashkil topdi. F. Tu-finyo, L. Omar, K. R. Rivera kabi rassomlar xalq turmushini haqqoniy aks ettirib, shuhrat qozongan.

    Teatri. 1892-y. San-Xuanda birinchi doimiy teatr — «Kolisso publiko» tashkil etildi. 1935-y. E. Belaval uyushtirgan «Areyto» truppasi teatrda indeys-ispan anʼanalarini davom ettirishga harakat qildi. Uning faoliyatini Un-t teatri davom ettirdi. F. Ar-rivi, E. Lagerre, F. Syerra Berdesia pyesalari sahnalashtirildi. 1958-y. dan teatr festivallari oʻtkaziladi. SanXu-anda «Tapiya», «La perla», «Ateneo», «Alta essena», Un-t teatrlari ishlaydi. Taniqli rej. va aktyorlari: A. Rod-riges, X. Marrero, P. Kabrera, P. Nasario, P. Arenas va b.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.