Press "Enter" to skip to content

Nodar Dumbadze hayoti va ijodi

Гудули Бережианининг юз йиллиги негадир сезилмасдан ўтиб кетди. Бир ҳисобдан бунга ажабланмаса ҳам бўлади. Ахир қишлоқ қабристонида бир ярим асрни яшаб қўйган унинг қанча фамилиядошлари ётганидан кейин қўшнилар Гудулининг юз ёшга тўлганини эслашмаган ҳам бўлиши мумкин-да. Қўшнилар у ёқда турсин, давоми…

Nodar Dumbadze

Nodar Dumbadze (July 14, 1928 – September 4, 1984) was a Georgian writer and one of the most popular authors in the late 20th-century Georgia.
Born in Tbilisi, he graduated from the Faculty of Law at Tbilisi State University in 1950. The same year, his first poems and humorous stories appeared in the Georgian press. He edited the satirical magazine Niangi from 1967 until 1972 when he became a secretary of the Union of Georgian Writers and a member of the presidium of the Union of Soviet Writers in 1972. Most of his fame came through his novels Me, Grandma, Iliko and Ilarioni (1960), I Can See the Sun (1962), A Sunny Night (1967), Don’t Be Afraid, Mother! (1971), The White Banners (1973), and The Law of Eternity (1978). His works are remarkab Nodar Dumbadze (July 14, 1928 – September 4, 1984) was a Georgian writer and one of the most popular authors in the late 20th-century Georgia.
Born in Tbilisi, he graduated from the Faculty of Law at Tbilisi State University in 1950. The same year, his first poems and humorous stories appeared in the Georgian press. He edited the satirical magazine Niangi from 1967 until 1972 when he became a secretary of the Union of Georgian Writers and a member of the presidium of the Union of Soviet Writers in 1972. Most of his fame came through his novels Me, Grandma, Iliko and Ilarioni (1960), I Can See the Sun (1962), A Sunny Night (1967), Don’t Be Afraid, Mother! (1971), The White Banners (1973), and The Law of Eternity (1978). His works are remarkable for simplicity and lyricism of the prose, humor, and melancholy coupled with optimism. He was awarded the Shota Rustaveli State Prize in 1975 and the Lenin Prize in 1980. Most of his major works have been dramatized and/or filmed. He died in Tbilisi and was buried there, at the Children’s Town “Mziuri” founded by him. . more

Nodar Dumbadze Average rating: 4.47
· 7,107 ratings · 260 reviews · 50 distinct works • Similar authors
4.54 avg rating — 1,558 ratings — published 1960 — 20 editions

  • Want to Read
  • Currently Reading
  • Read

Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
Karolina Khatia (Translator) ,
Irma Mardaleishvili (Translator)
4.54 avg rating — 1,154 ratings — published 1992 — 3 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.38 avg rating — 973 ratings — published 1962 — 11 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.44 avg rating — 684 ratings — published 1973 — 8 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.62 avg rating — 421 ratings — published 1988
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
George Nakashidze (Translator) ,
4.31 avg rating — 376 ratings — published 1967 — 6 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.41 avg rating — 313 ratings — published 1981 — 5 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.49 avg rating — 265 ratings — published 1978 — 14 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.60 avg rating — 222 ratings — published 1989
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating
4.37 avg rating — 227 ratings — published 1971 — 4 editions
Error rating book. Refresh and try again.
Rate this book
Clear rating

Series by Nodar Dumbadze

ჩემი რჩეული – ნოდარ დუმბაძე (6 books)
by

4.46 avg rating — 3,198 ratings
ნოდარ დუმბაძე – თხზულებანი (4 books)
by

4.59 avg rating — 808 ratings
Quotes are added by the Goodreads community and are not verified by Goodreads. (Learn more)

“მარადისობის კანონის აზრი იმაში მდგომარეობს, პატივცემულო პროფესორო, რომ. ადამიანის სული გაცილებით უფრო მძიმეა, ვიდრე სხეული, იმდენად მძიმე რომ ერთ ადამიანს მისი ტარება არ შეუძლია, ამიტომ, ვიდრე ცოცხლები ვართ, ერთმანეთს ხელი უნდა შევაშველოთ და ვეცადთ, როგორმე უკვდავყოთ ერთმანეტის სული; თქვენ ჩემი, მე სხვისი, სხვამ სხვისი და ასე დაუსაბამოდ, რამეთუ იმ სხვისი გარდაცვალების შემდეგ არ დავობლდეთ და მარტონი არ დავრჩეთ ამ ქვეყანაზე. ”
― Nodar Dumbadze, მარადისობის კანონი

“დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის, ამიტომ შენ გგონია ღმერთი არ არის? შენ ღმერთი ვინ გგონია? წვერებიანი ბაბუა? ღრუბლებზე ზის და პირს რომ იბანს, წვიმა მოდის? ღმერთი ისე ნათელია, ისე ახლობელი, ისე ახლო და ისე უბრალო, რომ როდესაც ხედავ, არ იცი რომ ღმერთია, ამაშია ღმერთის უბედურება, ამიტომ არ წამთ ღმერთი. ღმერთი რომ სხვაგან იყოს, შორს ჩვენგან, ცალკე და მაღლა, ღმერთი რომ ჩვენში არ იყოს, მაშინ ყველა იწამებდა. ამაშია საქმე! ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, ღმერთის სახე რომ არ აქვს, რომ არ გავს ღმერთს, რომ არ გეუბნება, ღმერთი ვარო, პურს რომ გიყოფს, სადილს რომ გიკეთებს, ტანზე რომ გაცმევს, თავზე რომ გახურავს, გიღიმის და გეფერება, გკოცნის და ტირის შენი გულისთვის, კვდება შენი გულისთვის, ცივა, წყურია, შია შენთან ერთად, სულს აძლევს ეშმაკს შენი გულისთვის, მაშინ უნდა იწამო აბა, ღმერთმა თუ თავისი სახე გაჩვენა, კედელთან მიგაყენა, ყური აგიწია და თვითონ თუ გითხრა ღმერთი ვარ და მიწამეო, მაშინ რაღად უნდა ღმერთს შენი რწმენა? ასეთ ღმერთს შენ კი არა, ყველა იწამებს. ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, შენ რომ გგავს, მე რომ მგავს, დედაშენს რომ ჰგავს, გასაგებია?”
― Nodar Dumbadze, The Sunny Night

“სამხრეთის კედელზე მაცხოვრის ერთადერტი თვალდახრილი და სახედაფხეკილი ფრესკის ქვეშ ვიღაც ლაზღანდარა ათეისტს მუშაირა ჰქონდა გამართული თვითონ მაცხოვართან.
უცხვირპირო და უთვალო,
როგორ გიწამო, უფალო?!-
კომკავშირელი ათეისტი. ასე აწერდა ხელს ლექსის ატორი. ცოტა ქვევით უფლის პასუხი იყო, ასევე ლურსმნით ამოკაწრული:
კომკავშირელო, თუ არ გწამს,
სახარება და ღმერთიო,
ამ სიმაღლეზე მეორედ,
გთხოვ, აღარ ამოეთრიო!-
იესო ქრისტე. ასე აწერდა ხელს პასუხის ავტორი.”
― Nodar Dumbadze, მარადისობის კანონი

Nodar Dumbadze hayoti va ijodi

Nodar Dumbadze (1928-1984). Gruzin хalqining ardoqli adibi nodar dumbadze asarl arida ifoda etilgan ezgulik, insonparvarlik, adolatsevarlik, хalqqa muhabbat tuyg’ulari uni boshqa хalqlar o’quvchilari uchun ham suyukli yo – zuvchiga aylantirgan. Jumladan, nodar dumbadzening o’nlab hikoyalari, «kukaracha» qissasi, «oq bayroqlar», «abadiyat qonuni» singari romanlari mohir tarjimon nizom komil tomonidan ona tilimizga o’girilgan. «abadiyat qonuni» asari asosida o’zbek san’atkorlari tomonidan yaratilgan ko’p qismli videofilm namoyish etilgach, adib ijodiga qiziqish bizning yurtimizda yanada kuchaygan.

Nodar Vladimirovich dumbadze 1928-yilning 14-iyulida Gruziya poytaхti Tbilisi shahrida tug’ilgan. Yozuvchining ilk hikoyalar to’plami «Qishloq bolalari» nomi bilan 1958-yilda chop etilgan. Uning dastlabki yirik asarlari «men, buvim, iliko va illarion» qissasi 1960-yilda, «Quyoshni ko’ryapman» nomli romani esa 1962-yilda yaratilgan. Yozuvchining bu asarlarida ikkinchi jahon urushi yillaridagi gruzin qishloqlaridagi og’ir va mashaqqatli hayot manzaralari, bir-biriga o’хshamaydigan taqdir egalari obrazi yorqin aks ettirilgan.

Adib zamonaviy mavzulardagi asarlarida insonlarning bir-biriga munosabatidagi odamiylik, oqibat singari fazilatlarni ulug’laydi. Uning 1967-yilda yozilgan «Quyosh kechasi», 1972-yilda chop etilgan «oq bayroqlar» romanlari bunga misol bo’la oladi.

Nodar Dumbadzening 1978-yilda yaratilgan «abadiyat qonuni» asari nafaqat Gruziyaning o’zida, balki ko’plab boshqa yurtlarda ham izlab topib o’qiladigan asarlar qatoridan joy oldi. Bu romanda insonning hayotdagi o’rni, undan talab etiladigan fidoyilik, halollik, vijdonlilik, adolatparvarlik хususiyatlari to’g’risida keng mushohada yuritilgan. Adibning aksariyat asarlaridagi voqea-hodisalar, insonlar taqdiri o’zining o’tkir dramatizmi bilan birga samimiy yumori bilan ham o’quvchi yodida uzoq saqlanib qoladi.

Nodar Dumbadze asarlaridagi g’oya va ma’nolar bizning ko’nglimizdan joy olishining yana qator sabablari bor, albatta. Avvalo, gruzinlar ham хuddi o’zbek хalqidek o’z ona diyorlarini behad sevadilar. Qadim an’analarga sodiqlik, har qanday qiyin ahvolda ham Vatanni tashlab ketmaslik, yoshi ulug’larni e’zozlash singari insoniy ko’nikmalar har ikki хalqqa birdek хos.

www.ziyouz.uz

Грузин ёзувчиси. Илк ҳикоялар тўплами — «Қишлоқ болалари» (1958). Дастлабки йирик асарлари — «Мен, бувим, Илико ва Илларион» (1960) қиссаси ва «Қуёшни кўряпман» (1962) романида 2-жаҳон уруши йилларидаги грузин қишлоқларининг оғир ҳаёти акс этган.«Қуёш кечаси» (1967), «Оқ байроқлар» (1972) романларида замонавий муҳим ижтимоий-ахлоқий масалалар кўтарилган.«Абадият қонуни» (1978)да инсоннинг жамиятдаги ўрни, яшашнинг маъноси мавжуд ҳаётий лавҳалар, шахслар орқали акс эттирилган. Думбадзе асарлари чуқур лиризм билан суғорилган, уларда драматизм юмор билан уйғунлашиб кетган.Асарлари ўзбек тилига таржима қилинган («Қуёшни кўряпман», 1969; «Қўрқманг онагинам», 1982; «Абадият қонуни», 1983 ва б.). «Абадият қонуни» асари асосида ўзбек тилида телеспектакл яратилган (1985).

Нодар Думбадзе. Хазарула (ҳикоя)

Ўн тўрт ёшимда биринчи марта дарахт билан суҳбатлашганим эсимда. У олма дарахти эди, худди бувим сингари аллақачон олтмишдан ошганди. Одамлар уни Хазарула деб аташарди. Илгари бувим ҳар қишда Хазарула олмаларидан Тбилисига олиб келарди. Эрталабки биринчи поездда шаҳар вокзалига тушар, у давоми…

Нодар Думбадзе. Кўппак (ҳикоя)

Бу воқеа қирқ биринчи йилнинг августида бошланиб, икки йил ўтгач якунига етганди. …Урушнинг суронли дамлари эди. Отам урушда, бобом Спиридон ота билан амал-тақал кун кечирардик. Бобом кексайиб қолгани учунми, рўзғор ташвишлари асосан менинг зиммамда эди. Ўша куни у қўлимга тутқазган давоми…

Нодар Думбадзе. Қўрқманг, онагинам (роман)

Нодар Думбадзе. Қўрқманг, онагинам. Роман. [Русчадан С. Тилла тарж.]. — Тошкент, «Ёш гвардия», 1982. Таниқли грузин адиби, Ленин комсомоли мукофоти ва Ленин мукофоти лауреати Нодар Думбадзенинг ушбу романида чегарачиларнинг жанговар ҳаёти мароқли ҳикоя қилинади. Китоб саҳифаларида куну тун, иссиғу совуқ давоми…

Нодар Думбадзе. Ношукур (ҳажвия)

Гудули Бережианининг юз йиллиги негадир сезилмасдан ўтиб кетди. Бир ҳисобдан бунга ажабланмаса ҳам бўлади. Ахир қишлоқ қабристонида бир ярим асрни яшаб қўйган унинг қанча фамилиядошлари ётганидан кейин қўшнилар Гудулининг юз ёшга тўлганини эслашмаган ҳам бўлиши мумкин-да. Қўшнилар у ёқда турсин, давоми…

Нодар Думбадзе. Жинлар ва Манавела бобом (ҳикоя)

Жинлар уч хил бўлади.Бири – қулоқлари диккайган, эчкитуёқ ва эч­ки­соқол, жимжилоқдек мугузчали ва ўйноқи ғилай кўзли бўлади. Эчкига жуда ўхшайди. Аммо у жин. Дунёда бор ҳамма жонзот товушида гапира олади: хоҳласа – аёл, хоҳласа эркак ёки бола овозида сўзлайди, турли давоми…

Нодар Думбадзе. Қон (ҳикоя)

Қўлидаги новдага балиқларни тизиб олган тақирбош болакай арғувон дарахти тагида бошини қуйи эгганича балчиққа беланган оёқларига ғамгин тикилиб ўйларди: «Бу чол менинг отамга шунақаям ўхшайдики. Оппоқ сочлари… Қоп-қора қошлар… Энли бурун… Чиройли кўзлар… Овози ҳам майин ва ёқимли экан, Агар давоми…

Нодар Думбадзе. Талико (ҳикоя)

— Ҳой, эшитяпсанми, трусигингни ҳиёл пастга туширгин! — деб илтимос қилдим. — Бу яна нимаси бўлди? — дея ҳайратланди Талико.— Трусик — иштон дегани. Шаҳарчасига, — деб тушунтирди Циала мендан баттар ажабланиб.— Нега энди пастга туширарканман, жиннивой? — дея кулди давоми…

Нодар Думбадзе. Қуёшни кўряпман (роман)

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.